Ryszard Miernik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ryszard Miernik (ur. 21 marca 1929 w Suchedniowie, zm. 13 marca 2013) – polski poeta i prozaik.

W 1959 ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Debiutował w 1957 roku na łamach tygodnika "Kamena" jako poeta. W latach 1954–1959 pracował w szkolnictwie, jako nauczyciel języka polskiego w Państwowym Liceum Wychowawczyń Przedszkoli w Ostrowcu Świętokrzyskim. Następnie był pracownikiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Kielcach (1959–1961). W latach 1961–1982 był kierownikiem Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Kielcach. Od 1982 był kierownikiem Ośrodka Kultury Literackiej w Kielcach. Był współorganizatorem grupy literackiej Ponidzie (1961–1966). Publicysta kulturalny w Słowie Ludu oraz Przemianach.

Był członkiem PZPR (od 1954) oraz Związku Literatów Polskich (od 1971).

• Matoł (powieść, 1964)
• Strugam (poezje, 1965)
• Ciosanie (powieść, 1965)
• Przebiśniegi (powieść 1969)
• Pieśń o Michniowie (poemat, 1970)
• Dożynki w mieście (powieść, 1976)
• Bursztyn (powieść, 1979)
• Trzy końce (powieść, 1981)
• Kawaler do wzięcia (powieść, 1983)
• Blaszany orzełek (powieść, 1985)
• Królewianka (powieść, 1986)

• Nagroda Miasta Kielce (1966)
• Nagroda Wojewody Kieleckiego (1971)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• Odznaka Zasłużony dla Kielecczyzny

• "Kto jest kim w Polsce 1989", Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 843
• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wyd. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9. Brak numerów stron w książce