Ryszard Nycz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ryszard Nycz
Data urodzenia

9 grudnia 1951

profesor nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1993

Profesura

16 grudnia 1997

Polska Akademia Nauk / Umiejętności
Status PAN

członek rzeczywisty

Status PAU

członek krajowy

Uczelnia

Instytut Badań Literackich PAN
Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę Medal Komisji Edukacji Narodowej

Ryszard Nycz (ur. 9 grudnia 1951) – polski teoretyk i historyk literatury, profesor doktor habilitowany, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1975 jest pracownikiem Instytutu Badań Literackich PAN (od 1975), a od 1988 profesorem Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie prowadzi m.in. zajęcia z analizy dzieła literackiego w Studium Literacko-Artystycznym). Od 1990 jest redaktorem naczelnym dwumiesięcznika Teksty Drugie.

Zajmuje się teorią literatury oraz historią nowoczesnej i ponowoczesnej literatury i kultury. Jest kierownikiem Katedry Antropologii Literatury i Badań Kulturowych WP UJ. Doctor honoris causa m.in. Uniwersytetu Opolskiego (2008[2]).

Jest autorem około 150 publikacji. Redaktor m.in. tomów: Po strukturalizmie. Współczesne badania teoretycznoliterackie oraz Postmodernizm. Antologia przekładów.

Członek Polskiej Akademii Umiejętności oraz Collegium Invisibile[3].

Członek Interdyscyplinarnego Zespołu ds. Etyki w Nauce przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

W 2019 został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji[4].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Sylwy współczesne. Problem konstrukcji tekstu, Warszawa 1984, Kraków 1996
  • Tekstowy świat. Poststrukturalizm a wiedza o literaturze, Warszawa 1995, Kraków 2000
  • Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie, Wrocław 1997, 2002, 2013 (III wydanie, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika).
  • Literatura jako trop rzeczywistości. Poetyka epifanii w nowoczesnej literaturze polskiej, Kraków 2001
  • Poetyka doświadczenia. Teoria – nowoczesność – literatura, Warszawa 2012

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Super User, Wydział I | Instytucja PAN [online], instytucja.pan.pl [dostęp 2017-03-14] (pol.).
  2. Doktoraty honoris causa Uniwersytetu Opolskiego [online] [dostęp 2011-02-15] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-27].
  3. Lista tutorów Collegium Invisibile. [dostęp 2012-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-22)].
  4. Lista kandydatów wybranych na członków RDN, odrębna dla każdej dyscypliny, zawierająca nazwiska i imiona wybranych kandydatów wraz z nazwami podmiotów ich zgłaszających. konstytucjadlanauki.gov.pl. [dostęp 2019-05-25].
  5. Medal "Plus ratio quam vis". uj.edu.pl. [dostęp 2023-04-24]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]