Sławomir Stanisław Czarnecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 23 lipca 1949 |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Sławomir Stanisław Czarnecki (ur. 23 lipca 1949 w Jeleniej Górze) – polski kompozytor i pedagog.
Przebieg działalności zawodowej
[edytuj | edytuj kod]Stanisław Sławomir Czarnecki jest absolwentem Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Częstochowie, w klasie fortepianu Aliny Jędrzczak. W latach 1969–1974 odbył studia kompozytorskie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna im. F. Chopina) w Warszawie, pod kierunkiem Piotra Perkowskiego i Romualda Twardowskiego. Studia uzupełniał w latach 1980–1981 u Oliviera Messiaena w Paryżu.
Pracuje w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Józefa Elsnera w Warszawie, gdzie prowadzi przedmioty teoretyczne oraz klasę kompozycji. S. Czarnecki jest jednym z inicjatorów Uczniowskiego Forum Muzycznego, festiwalu organizowanego na terenie ZPSM im. J. Elsnera, podczas którego prezentowane są utwory młodych kompozytorów, zazwyczaj uczniów lub absolwentów szkoły.
Jest laureatem szeregu konkursów kompozytorskich. Do uzyskanych przez niego nagród należą m.in.
- 1976 – I nagroda na Konkursie Młodych ZKP za Gradito per orchestra
- 1980 – Nagroda Miasta Darmstadt za Symfonię concertante na fortepian i orkiestrę
- 1982 – I nagroda na Warszawskim Konkursie Kompozytorskim za Elegię na organy
- 1985 – I nagroda na Warszawskim Konkursie Kompozytorskim za Pieśń Orfeusza
- 1986 – Nagroda im. V. Bucchi w Rzymie za Leśne wędrówki na fortepian
- 1997 – I nagroda na Konkursie im. K. Szymanowskiego za Hombark concerto na skrzypce i orkiestrę smyczkową
- 1997 – Nagroda Miasta Gdańska z okazji 1000-lecia za Hymnus Gedanensis na chór i wielką orkiestrę symfoniczną
Jego dorobek kompozytorski obejmuje kompozycje solowe, kameralne, orkiestrowe, wokalne i wokalno-instrumentalne, muzykę teatralną, radiową i filmową. W swojej muzyce odwołuje się często do folkloru podhalańskiego, a także do tematyki religijnej.
26 października 2009 z rąk sekretarza stanu w MKiDN Piotra Żuchowskiego otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[1].
Ważniejsze kompozycje
[edytuj | edytuj kod]Orkiestrowe
[edytuj | edytuj kod]- Symfonietta op. 5 per orchestra (1973)
- Koncert fortepianowy dla młodzieży nr 1 op. 6 (1973)
- Koncert fortepianowy dla młodzieży nr 2 op. 7 (1974)
- Preludium op. 8 na orkiestrę (1975)
- Concertino per pianoforte e orchestra op. 9 (1975)
- Gradito op. 12 per orchestra (1976)
- Concerto pesante op. 14 per tuba e orchestra (1978)
- Symphonie concertante op. 16 per pianoforte e orchestra (1979)
- Concerto per contrabasso e archi op. 30 (1991)
- Hombark – Concerto per violino e archi op. 35 (1995)
- Wałaski op. 38 charakterystyczny poemat choreograficzny na orkiestrę smyczkową (1997)
- Concerto na 2 skrzypiec i orkiestrę smyczkową (2000)
- Concerto "Liliowe" na 2 skrzypiec i orkiestrę smyczkową (2002)
- Concerto Lendinum na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (2004)
Kameralne
[edytuj | edytuj kod]- Canzona da chiesa op. 1 [wersja I] per violino e organo (1968)
- Canzona da chiesa op. 1a [wersja II] per violino e pianoforte a 4 (1968-75)
- Preludium i nokturn op. 2 na flet i fortepian (1969)
- Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę op. 13 (1977)
- Kwartet smyczkowy nr 1 op. 17 (1980)
- Sonata pastorale per flauto e pianoforte (1980)
- Sonata żałobna op. 20 na skrzypce i fortepian (1982)
- Trio smyczkowe op. 21 (1983)
- Kwintet saksofonowy op. 26 * (1987)
- Capriccio op. 27 per due violoncelli (1988)
- Trio basso op. 28 per viola, violoncello e contrabasso (1988)
- Muzyka z Zawratu op. 31 na kontrabas i fortepian (1991)
- Kwartet smyczkowy nr 2 "Spiski" op. 37 (1997)
Solowe
[edytuj | edytuj kod]- Dwie toccaty op. 4 na fortepian (1971-73)
- Sonata per clavicembalo op. 15 (1979)
- Intrada, Elegia i Postludium op. 19 na organy (1982)
- Leśne wędrówki op. 25 – 5 utworów na fortepian dla dzieci (1985)
- Three Visions op. 29 per organo (1988-90)
- Via Crucis op. 33 per organo (1993)
- Siedem małych etiud na fortepian op. 34 (1994)
- Interludia Sabałowe na obój (1998)
- Toccatina na fortepian na 4 ręce (2000)
- Sonatina tatrzańska na fortepian (2001)
Wokalno-instrumentalne
[edytuj | edytuj kod]Pieśni na głos i fortepian (lub organy)
[edytuj | edytuj kod]- Źródło bijące op. 11 [wersja I] pieśni na sopran i 11 instrumentów do słów Haliny Poświatowskiej (1975)
- A ten piesek Bryś na głos i fortepian (1975)
- Jesienią na głos i fortepian (1975)
- Liski na głos i fortepian (1975)
- Na wiosnę na głos i fortepian (1975)
- Dwie Wisełki na głos i fortepian (1975)
- Śnieg padał na głos i fortepian (1975)
- Grudniowa ballada na głos i fortepian (1975)
- Wieczór wigilijny na głos i fortepian (1975)
- Ryby śpiewają na głos i fortepian (1975)
- Piosenki dla dzieci op. 10 na głos i fortepian (1974-86)
- Białe pola, białe lasy na głos i fortepian (1978)
- Rozmawiały drzewa w sadzie na głos i fortepian (1978)
- Zielony listek na głos i fortepian (1978)
- Przebiśnieg na głos i fortepian (1979)
- O czym śpiewać na głos i fortepian (1980)
- Jedzie zima, biała pani na głos i fortepian (1980)
- Chodzi brodzi jesień na głos i fortepian (1980)
- Białe obłoczki na głos i fortepian (1980)
- Maszerują sny na głos i fortepian (1980)
- Biegnie kreda po tablicy na głos i fortepian (1985)
- Jeszcze wczoraj miś pluszowy na głos i fortepian (1986)
- Źródło bijące op. 11a [wersja II] pieśni na sopran i fortepian do słów Haliny Poświatowskiej (1989)
- Pieśni eucharystyczne op. 32 na głos z organami (1992)
- Chlebie nasz anielski na głos z organami (1992)
- We żłóbeczku kolęda na głos z organami (1992)
Utwory na różne składy wokalno-instrumentalne
[edytuj | edytuj kod]- Cantata Igor Strawiński in memoriam op. 3 na chór mieszany i orkiestrę (1971)
- Lamentationes op. 22 na chór kameralny i 10 instrumentów smyczkowych (Jerzy Popiełuszko in memoriam) (1984)
- Cantata Laudate Dominum op. 23 per soprano solo, basso solo, coro e orchestra (1985)
- Pieśni Orfeusza op. 24 na kontratenor, flet, obój i harfę (1985)
- Hymnus Gedanensis op. 36 poemat symfoniczny na chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną (1986-97)
- Magnificat per soprano solo, coro e orchestra (1994)
- Msza Jasnogórska na sopran, bas-baryton, chór mieszany i orkiestrę (2000)
- Kantata Jubileuszowa "Niech leci pieśń" na chór i orkiestrę do słów Or-Ot'a (2001)
Wybrana bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysława Hanuszewska, Bogusław Schaeffer, Almanach polskich kompozytorów współczesnych, wydanie III, PWM, Kraków 1982, s. 32-33
- Iwona Lindstedt, Czarnecki Sławomir (hasło), w: Encyklopedia Muzyczna PWM, część biograficzna, red. E. Dziębowska, suplement – cd, PWM, Kraków 2001, s. 58
- Katarzyna Sokołowska, Mistrz i jego uczniowie, "Twoja Muza" 2004 nr 2, s. 58-59
- Mariusz Stowpiec, Alicja Gronau, Jan Kazem-Bek, Nowe pokolenie kompozytorów polskich. Almanach, Pomorze, Bydgoszcz 1988, s. 30-33
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nagrody dla nauczycieli ze szkół artystycznych [online], mkidn.gov.pl, październik 2009 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Sławomira Stanisława Czarneckiego. sczarnecki.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-06)].