Sławomir Kupczak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sławomir Kupczak (ur. 2 maja 1979 we Wrocławiu^[1]) – polski kompozytor i wykonawca muzyki współczesnej.

Studiował w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie kompozycji u Jana Wichrowskiego oraz realizacji kompozycji komputerowej u Cezarego Duchnowskiego. Następnie studiował podyplomowo u Cezarego Duchnowskiego oraz Stanisława Krupowicza^[2]. Uczestniczył w międzynarodowych kursach dla młodych kompozytorów, był też stypendystą Ministra Kultury, Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i Ernst von Siemens Musikstiftung(inne języki)^[1][2].

W swojej wczesnej twórczości Kupczak inspirował się polską muzyką współczesną, podając jako inspiracje nazwiska Tadeusza Bairda, Kazimierza Sikorskiego, Witolda Lutosławskiego, Pawła Szymańskiego i Zygmunta Krauze^[3]. Według PWM, skupiał się na komponowaniu dużych form z wykorzystaniem elektroniki^[4].

Pisał utwory na zamówienie wielu festiwali i instytucji muzycznych, a jego kompozycje były wykonywane na takich festiwalach jak Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Musica Electronica Nova we Wrocławiu, Audio Art w Warszawie, Śląskie Dni Muzyki Współczesnej w Katowicach, Chanterelle Festival w Ostrowiu Wielkopolskim, Warszawskie Spotkania Muzyczne, Turning Sounds 2^[1].

Pisał także utwory dla znanych wykonawców muzyki współczesnej, m.in. dla Agaty Zubel „Akwaforta” na głos żeński, okarynę, flet prosty, taśmę i komputer z 2002 oraz „et cetera” na głos, instrumenty dęte, kwartet smyczkowy i komputer z 2005), Andrzeja Bauera („Anafora V” na wiolonczelę i komputer z 2004), albo Cezarego Duchnowskiego („Akwaforta, Cikada String Quartet – Anafora VI” na kwartet smyczkowy i komputer z 2005)^[1].

W 2004 jego utwór „Anafora V” na wiolonczelę i komputer reprezentował Polskie Radio na Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Rzymie^[1]. W 2006 utwór ten zajął IV lokatę na 53. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Paryżu^[2]. Również w 2006 jego „Lament” na głos żeński, wiolonczelę, fortepian i taśmę zdobył II nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów im. T. Bairda w Warszawie^[2]. W roku 2019 „Halny” na elektronikę i improwizującą flecistkę otrzymał rekomendacje 66. Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów^[2].

Kupczak poza kompozycją zajmował się grą na skrzypcach. Wykonywał utwory muzyki współczesnej, zarówno solowe, jak i kameralne. W latach 2000–2002 grał w orkiestrze smyczkowej Tech-no Orchestra, a w latach 2002-2004 członkiem Teatru ZAR przy Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu^[1]. Wspólnie z Cezarym Duchnowskim i Pawłem Hendrichem tworzą grupę Phonos ek Mechanes wykonującą muzykę improwizowaną (live electronics)^[2][4].

Lista ważniejszych kompozycji do 2019 według Polskiego Centrum Informacji Muzycznej^[1]:

• Anafora I na fortepian (1998-99)
• Energetic play na sinfoniettę (2000)
• Anafora II na kwartet smyczkowy (2001)
• Concertino na skrzypce i taśmę (2001)
• Casus to John Cage na flet prosty, klarnet, puzon, skrzypce, kontrabas, fortepian, pokrywkę od garnka, telefony komórkowe i dyrygenta (2001)
• Silly Nilly for string orchestra, alt saxophone and tape (2001-2002)
• Akwaforta na głos żeński, okarynę, flet prosty, taśmę i komputer (2002)
• Anafora III na klawesyn, skrzypce i fagot (2002)
• Palimpsest na orkiestrę smyczkową i taśmę (2002)
• Anafora IV na taśmę (2003)
• Rymowanki na marimbę i smyczki (2003)
• Fluxus, utwór sceniczny na głos żeński, skrzypce, fortepian, tancerki, aktora i komputer (2003)
• Anafora V na wiolonczelę i komputer (2004)
• Cetirizini dihydrochloridum na taśmę (2004)
• Res Facta na flet i fortepian (2004)
• Anafora VI na kwartet smyczkowy i komputer (2005)
• Figliki na elektronikę i fortepian preparowany (2005)
• et cetera na głos, instrumenty dęte, kwartet smyczkowy i komputer (2005)
• Kreacja I (myśląc o Tomaszu Sikorskim) na flety proste, klawesyn i elektronikę (2005-2006)
• Ballada na klarnet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2006)
• Divertimento na 8 instrumentów (2006)
• Lament na głos żeński, wiolonczelę, fortepian i taśmę (2006-2007)
• Kreacja II, poemat na violę da gamba, klawesyn, flet prosty i elekronikę (2007)
• De profundis na głosy (2008)
• Penultima na wiolonczelę i orkiestrę kameralną (2008)
• Rukola na sinfoniettę (2009)
• Novella na komputer (2007-2009)
• Dossier A.Z. na trzy saksofony i orkiestrę (2009/2010)
• I Symfonia Capax Dei na orkiestrę i chór mieszany (2008-2010)
• Fryderyk Chopin. Ciennik osobisty - instalacja dźwiękowa na podstawie listów kompozytora ( live electronics, 2010)
• Figment na orkiestrę (2011)
• White over Red na chór mieszany (2010/2011)
• Kolibry na orkiestrę (2012)
• Analogya 1 na theremin, syntezatory analogowe i zespół kameralny (2012)
• KAPELUSZ na komputer (2012)
• Krawędzie na orkiestrę smyczkową, perkusję i elektronikę (2013)
• Analogya 2 na dwa flety, fortepian, przedmioty i komputer (2013/2014)
• Trzecie miejsce po przecinku na klarnet, skrzypce, wiolonczelę, fortepian
• 4 tańce z przygrywką na akordeon i elektronikę (2014)
• II Symfonia na gitarę elektryczną, perkusję, elektronikę i 100 motocykli (2014)
• Rysa na komputer (2015)
• Voyager, opera kameralna (2015)
• nie wiem - performance plenerowy na zespół muzyków improwizujących i performera (2016)
• Widziałem Cię na kontratenor i fortepian (2016)
• Trzy tańce na dwoje skrzypiec i elektronikę (2016)
• Pełnia na rhodes piano, orkiestrę smyczkową i elektronikę (2017)
• Naira na osiem wiolonczel (2017)
• Halny na elektronikę i improwizującą flecistkę (2017)
• Wrażliwe dane na fortepian, altówkę i wiolonczelę (2018)
• Cud niedokonany, czyli Wielki Odpust w Kalwarii Pacławskiej '39 na sopran, kontratenor, dwóch recytatorów, chór mieszany, orkiestrę symfoniczną i elektronikę (2018)
• Halny 2 na elektronikę i improwizujących muzyków ludowych (2018)
• bum na komputer (2018)
• Koncert na fortepian i komputer (2019)
• Diva na sopran i kwartet smyczkowy (2019)

• Strona oficjalna
• Sławomir Kupczak w bazie Discogs.com (ang.)