Słowacyzm – Wikipedia, wolna encyklopedia

Słowacyzm[1], slowakizm[2], słowakizm[3]element językowy zapożyczony z języka słowackiego i funkcjonujący stale w obrębie innego języka. Może to być również element języka słowackiego wprowadzony do tekstu w sposób doraźny, np. w celach artystycznych lub stylizacyjnych.

Mianem słowacyzmów określa się przede wszystkim elementy językowe używane w tekstach pisanych słowacyzowaną czeszczyzną[4]. Słowacyzmy są obecne także w języku polskim, zwłaszcza w gwarach góralskich[5]. Język słowacki pełnił rolę pośrednika przy zapożyczaniu części hungaryzmów, np. bosárka („czarownica”), pajtas~pajtaś („maluch”), somar~sumar („osioł”)[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Németh 2005 ↓, s. 340.
  2. Rafał Marek, Rosyjskie zapożyczenia w języku niemieckim, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica”, 9, Uniwersytet Łódzki, 2013, s. 35–41 [dostęp 2024-07-01], patrz s. 36.
  3. Janusz Barański, „Arka” Józefa Iwańczaka – o pewnym spiskim muzeum rodzinnym, „Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej”, nr 5, 2018, s. 67–155, DOI10.12775/18891, ISSN 2391-6869 [dostęp 2024-07-01], patrz s. 68.
  4. Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 390, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
  5. Júlia Dudášová-Kriššáková, Miejsce gwar góralskich w zróżnicowaniu polskiego i słowackiego języka narodowego, „Rozprawy Komisji Językowej”, 58, Łódź: Łódzkie Wydawnictwo Naukowe, 2012, s. 55–69 [dostęp 2024-07-01].
  6. Németh 2005 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]