SETI@home – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł należy dopracować:

od 2011-09 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ zaktualizować na podstawie najświeższych informacji.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

SETI@home – projekt internetowy obliczeń rozproszonych koordynowany przez Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley, będący częścią programu SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence), którego celem jest poszukiwanie w kosmicznym szumie radiowym sygnałów od pozaziemskich cywilizacji.

Uczestnicy programu ściągają ze strony internetowej projektu program klienta, który pobiera porcje szumu kosmicznego rejestrowanego przez radioteleskop w Arecibo. Następnie klient analizuje szum pod kątem cech które mogą świadczyć o tym że sygnał został nadany przez pozaziemską inteligencję. Program działa jako wygaszacz ekranu lub aplet, w celu analizy sygnału wykorzystujący moce obliczeniowe procesora oraz karty graficznej komputera domowego, standardowo program będzie wykorzystywał tylko wolną moc obliczeniową maszyny.

Oficjalna premiera projektu SETI@home miała miejsce 17 maja 1999 roku.

Program poszukuje czterech typów sygnałów, które można odróżnić od szumu:^[1]

• Szczyty w pasmie widma elektromagnetycznego
• Gaussowe wzloty i upadki fali EM, przedstawiające najprawdopodobniej przejście czaszy radioteleskopu nad źródłem fal
• Tryplety – trzy szczyty następujące po sobie
• Sygnał pulsujący, który może reprezentować transmisję cyfrową w wąskim pasmie

Do tej pory, projekt nie potwierdził wykrycia jakichkolwiek sygnałów pozaziemskiej inteligencji. Jednak określono kilka „celów” mogących stanowić potencjalne źródło wymagające dalszej analizy. Najciekawszym tego typu kandydatem jest Radio źródło SHGb02+14a. Choć projekt trwający wiele lat nie osiągnął podstawowego celu znalezienia pozaziemskiej inteligencji, okazał się bardzo pomocny dla społeczności naukowej jako realne narzędzie do analizy danych, mogące pokonać największe superkomputery. Astronom Seth Shostak stwierdził w 2004 roku, że oczekuje na miarodajny sygnał i dowód istnienia obcej cywilizacji między 2020 a 2025 rokiem, opierając się na równaniu Drake'a. Oznacza to dalszą konieczność prowadzenia programu pomimo 14 lat bezowocnych i nieprzerwanych badań. W tym celu każdy użytkownik sieci internetowej może przystąpić do programu, oddając niewielką część mocy obliczeniowej własnego komputera w celu poszukiwania sygnałów od pozaziemskich cywilizacji.

 Osobny artykuł: BOINC.

15 grudnia 2005 roku zakończono migrację na nową platformę programową BOINC. Poprzednią platformę nazwano SETI@home Classic i zaprzestano jej dalszego rozwoju i obsługi.

Projekt w wersji klasycznej zgromadził ponad 5,4 miliona internautów (w tym około 84 000 z Polski) i był największym na świecie projektem internetowym wykorzystującym moc obliczeniową komputerów domowych w tamtym czasie.

Od roku 1999 do 2005 łączna suma pracy wszystkich kopii programu wyniosła ponad 2,4 miliona lat. Mimo że w ramach projektu nie znaleziono jeszcze żadnego konkretnego sygnału, o którym dałoby się powiedzieć, że na pewno został wysłany przez pozaziemską cywilizację, udało się zidentyfikować kilkanaście szczególnie interesujących gwiazd, w których szumie szczególnie często natrafiano na regularne fale nośne i tryplety.

Do 26 września, 2001, SETI@home wykonało 10²¹ operacji zmiennoprzecinkowych. Z nich wszystkich, najgłośniejszym kandydatem do tej pory był Sygnał radiowy SHGb02+14a z dnia 1 września 2004 r.

3 maja 2006 roku rozpoczęto dystrybucję aplikacji „SETI@home Enhanced”. Komputery przechodzą przyspieszoną ewolucję i są w dzisiejszych czasach gotowe do znacznie intensywniejszych obliczeń, niż w czasach początku projektu, w przypadku niektórych obliczeń, są one teraz dwukrotnie dokładniejsze. Aplikację zoptymalizowano pod kątem zawartości jednostki obliczeniowej, co również miało przyspieszyć jej obliczanie.

Z ponad 278 832 aktywnymi komputerami w systemie (2,4 miliona łącznie) w 234 krajach, na 14 listopada 2009, SETI@home ma możliwość obliczania z prędkością 769 TeraFLOPS. Dla porównania Cray Jaguar, który był najszybszym superkomputerem we wrześniu 2009 osiągał 2331 Teraflops.

W lipcu 2008 do projektu został podłączony subprojekt o nazwie Astropulse, o bardzo dużych jednostkach obliczeniowych i skupiający się głównie na sygnałach pulsacyjnych i powtarzających się sygnałach pulsacyjnych. Zastosowany algorytm jest też znacznie czulszy od tego zastosowanego w SETI@Home. Z danych zebranych przez projekt będzie można również wyławiać pozycje pulsarów oraz osobliwości.

Plany na ten rok:

• Zaaplikować i ulepszyć Weryfikatora Powtarzalności w Przybliżonym Czasie, który będzie usprawniał pracę SETI@home w poszukiwaniu powtarzalnych źródeł.
• Stworzyć system na bazie strony, który będzie służył uczestnikom do analizowania kandydatów do nasłuchu.
• Rozszerzyć analizę pasma poza 2,5 MHz.
• Dopracowanie sposobu, w jaki odfiltrowywane są sygnały radiowe pochodzenia ziemskiego^[2].

W chwili obecnej wszystkie dane do obliczeń pochodzą z radioteleskopu Arecibo, zarządzanego przez Uniwersytet Cornella, który od lat zmniejsza środki przeznaczane na ten cel. Jeżeli dostępne środki staną się niewystarczające, radioteleskopowi grozi zamknięcie, a strumień danych, nagrywanych na taśmy magnetyczne i przesyłanych do Berkeley, wygaśnie.

• Oficjalna strona projektu SETI@home
• Archiwalna strona projektu SETI@home Classic. seticlassic.ssl.berkeley.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-01)].
• BOINC (Berkeley Open Infrastructure for Network Computing)
• Przetłumaczone na Polski artykuły o działaniu SETI@home. boincatpoland.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-06)].