SMS G 104 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Wodowanie | |
Kaiserliche Marine | |
Wejście do służby | 5 czerwca 1915 |
Wycofanie ze służby | 1918 |
Los okrętu | samozatopiony 21 czerwca 1919 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | projektowa 1136 t |
Długość | na linii wodnej: 94,0 m , |
Szerokość | 9,5 m |
Zanurzenie | 3,7 m |
Napęd | |
2 kotły parowe turbiny parowe Germania 2 śruby napędowe 28 000 KM | |
Prędkość | 33,5 węzła |
Zasięg | 2420 mm/20 w. |
Uzbrojenie | |
4 x armata okrętowa 8,8 cm KL/45 (do 1916 r.) 4 x armata okrętowa 10,5 cm KL/45 (od 1916 r.) 6 x wyrzutnia torped kal. 500 mm 24 miny | |
Załoga | 104 |
G 104 – niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Czwarta jednostka typu G 101. Pierwotnie budowany dla Armada de la República Argentina, miał nosić nazwę ARA "Tucuman" i być uzbrojony w cztery działa 102 mm i wyrzutnie torped kalibru 533 mm. Okręt wyposażony w dwa kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 500 ton. W 1918 roku internowany w Scapa Flow. Zatopiony przez załogę 21 czerwca 1919 roku. Złomowany w 1926 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.