SMS Iltis (1878) – Wikipedia, wolna encyklopedia

SMS Iltis (1878)^[1]
Typ	Wolf
	Historia
Stocznia	Kaiserliche Werft Danzig
Wodowanie	1878
	Zamówiony dla Kaiserliche Marine
Los okrętu	zatonął w sztormie 23 lipca 1896
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	561 ton
Długość	44,5 m
Szerokość	7,6 m
Zanurzenie	3,4 m
Materiał kadłuba	żelazny
	Napęd
	żaglowy, trójmasztowa barkentyna; 1 maszyna parowa, moc 142 ihp, 1 śruba
Prędkość	8 węzłów
	Uzbrojenie
	2x125mm, 2x87mm, 4x37mm działka rewolwerowe
Załoga	85

SMS Iltis (1878) – niemiecka kolonialna kanonierka z końca XIX wieku, zbudowana przez Kaiserliche Werft w Gdańsku dla Kaiserliche Marine, która zatonęła w sztormie u wybrzeży chińskich. Jej nazwę odziedziczyła kolejna kolonialna kanonierka niemiecka, z 1898 r.

Konstrukcja

Podobnie jak siostrzane kanonierki typu „Wolf”, była barkentyną o żelaznym kadłubie, wyposażoną dodatkowo w maszynę parową o mocy 142 koni parowych. Klasyfikowane jako kanonierki I klasy, okręty typu „Wolf”, były rozwinięciem wcześniejszego kanonierek typu „Cyclop”; okręty te miały dobrą dzielność morską. Uzbrojone były w dwie gwintowane armaty kal. 125 mm, dwie kal. 87 mm i cztery działka rewolwerowe^[1].

„Iltis” służyła na Dalekim Wschodzie, usiłując egzekwować interesy Cesarstwa Niemieckiego. W 1885 podjęła próbę aneksji Wysp Karolińskich, co spowodowało gwałtowne protesty Hiszpanii, roszczącej sobie prawa do archipelagu. Sprawa skończyła się arbitrażem papieskim^[2].

Wysłana do Korei w 1895 roku, by chronić niemieckiego konsula w Seulu wobec grożącej w tym kraju wojny, wyratowała ok. 200 chińskich rozbitków ze statków zatopionych w bitwie pod Pundgo^[2]^[3].

W kwietniu 1895 roku została wysłana na Tajwan^[2]. Wyspa miała być przejęta przez Japończyków na mocy traktatu z Shimonoseki, wśród ludności lokalnej wybuchły zamieszki i kilka mocarstw przysłało okręty dla ochrony swych obywateli. 5 czerwca, gdy na pokładzie niemieckiego parowca „Artur” uciekał z Danshui prezydent Republiki Tajwanu Tang Jingsong ze skarbem, żołnierze lokalnego garnizonu otwarli ogień do parowca. „Iltis” odpowiedziała i uciszyła chińskie baterie, zabijając 20 ludzi^[4].

Kanonierka zatonęła 23 lipca 1896^[1] w tajfunie na Morzu Żółtym, niedaleko Qingdao na półwyspu Shandong. Ocalało tylko 10 członków załogi^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s. 260. ISBN 0-85177-133-5.
↑ ^a ^b ^c ^d German Army and Navy: Uniforms and Insignia, 1871-1918. Bennington, VT: 1968, s. 102–103.
↑ Herbert Wrigley Wilson: Ironclads in Action; a Sketch of Naval Warfare from 1855 to 1895. London: S. Low, 1896, s. 75. (ang.).
↑ Andrew Morris: The Taiwan Republic of 1895 and the Failure of the Qing Modernization project. W: Stephane Corcuff: Memories of the Future: National Identity Issues and Thesearch for a New Taiwan. Armonk, N.Y.; London: M.E. Sharpe, 2002, s. 4, seria: Taiwan in the modern world. ISBN 0-7656-0792-1. (ang.).

Linki zewnętrzne

SMS Iltis (1878) na stronie Kaiserliche Marine (niem.)

[Conway-1] Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s. 260. ISBN 0-85177-133-5.

[german-2] German Army and Navy: Uniforms and Insignia, 1871-1918. Bennington, VT: 1968, s. 102–103.

[wilson-3] Herbert Wrigley Wilson: Ironclads in Action; a Sketch of Naval Warfare from 1855 to 1895. London: S. Low, 1896, s. 75. (ang.).

[morris-4] Andrew Morris: The Taiwan Republic of 1895 and the Failure of the Qing Modernization project. W: Stephane Corcuff: Memories of the Future: National Identity Issues and Thesearch for a New Taiwan. Armonk, N.Y.; London: M.E. Sharpe, 2002, s. 4, seria: Taiwan in the modern world. ISBN 0-7656-0792-1. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]