French
DeutschSM UB-36 – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Bliźniaczy SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku | |
| Typ | |
|---|---|
| Projekt | Werk 260 |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy | 22 lipca 1915 |
| Wodowanie | 15 stycznia 1916 |
 Kaiserliche Marine | |
| Wejście do służby | 22 maja 1916 |
| Wycofanie ze służby | 9 maja 1917 |
| Los okrętu | zatopiony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość | 36,9 metra |
| Szerokość | 4,37 metra |
| Zanurzenie | 3,7 metry |
| Zanurzenie testowe | 50 metra |
| Rodzaj kadłuba | jednokadłubowy |
| Napęd | |
| 2 x silnik Diesla (270 KM), 2 x silnik elektryczny (280 KM) 2 wały napędowy, 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg | 7030 Mm @ 5 węzłów (pow.) |
| Uzbrojenie | |
| 4 (później 6) torped, armata 88 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe | 2 x 500 mm (dziób) |
| Załoga | 23 osób |
SM UB-36 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w latach 1915-1916. Zwodowany 15 stycznia 1916 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 22 maja 1916 roku. W czasie swojej służby, SM UB-36 odbył 12 patroli, podczas których zatopił 7 jednostek nieprzyjaciela[1].
Budowa
[edytuj | edytuj kod]SM UB-36[a] należał do typu UBII, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,90 metrów, wyporności w zanurzeniu 274 BRT, zasięgu 7030 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[2]. W typie UBII poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, uważanych za wadliwe w typie UBI. Zwiększono moc silników, zaś pojedynczy wał napędowy zastąpiono dwoma. Okręty serii od UB-30 do UB-41, budowane w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, miały zwiększoną szerokość i długość, ich wyporność w zanurzeniu wzrosła do 303 BRT[2].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Dowódcą okrętu został 22 maja 1916 roku mianowany Oberleutnant zur See Kurt Albrecht[3]. Albrecht dowodził okrętem do 12 grudnia 1916 roku. 26 czerwca jednostka został przydzielona do Flotylli Bałtyckiej i operowała na Morzu Bałtyckim[1].
Pierwszym zatopionym przez UB-36 statkiem był należący do armatora A.P. Elfving, Länna-Sztokholm, zbudowany w 1866 roku szwedzki żaglowiec „Anna” o pojemności 172 BRT[4]. 30 lipca 1916 roku statek został zatrzymany i zatopiony ogniem z broni pokładowej u wejścia do protu Rauma w wybrzeży Finlandii. Tego samego dnia UB-36 zatrzymał i wziął jako pryz szwedzki parowiec „Pitea” o pojemności 644 BRT[5]. 1 sierpnia UB-36 zatopił kolejne dwa statki płynące do portu w Rauma. Pierwszym był szwedzki parowiec „Hudisvall” o pojemności 481 BRT[6], a drugim fiński „Pehr Brahe” o pojemności 499 BRT[7].
13 grudnia 1916 Albrecht został zastąpiony przez Oberleutnant zur See Haralda von Keyserlingka[8]. 23 lutego 1917 roku okręt został przeniesiony do Flotylli Flandria. Operował w obszarze kanału Morza Północnego, La Manche, północnych wybrzeży Francji oraz Morza Celtyckiego.
18 kwietnia 1917 roku dowodzony przez Haralda von Keyserlingka UB-36 zatrzymał i zajął jako pryz płynący z Holandii do Londynu norweski parowiec „Avance” o pojemności 644 BRT[9]. 1 kwietnia operując u południowych wybrzeży Bretanii w okolicach Audierne UB-36 zatopił dwa francuskie kutry rybackie[10]. 16 kwietnia w okolicach przylądka Gris Nez na Côte d'Opale, Pas-de-Calais UB-36 zatrzymał i zatopił dwa brytyjskie statki: żaglowiec „Rochester Castlee” o pojemności 102 BRT oraz parowiec „Marden” o pojemności 297 BRT[10].
9 maja 1917 roku, w czasie wychodzenia z Zeebrugge na kolejny patrol UB-36 wszedł na minę. Nikt z załogi nie przeżył.
W czasie swojej służby UB-36 odbył 12 patroli[1], zatopił 7 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 1584 BRT, uszkodził 2 statki zajął jako pryz (917 BRT)[10].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ SM - Seiner Majestät.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c UB 36. [w:] WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.).
- ↑ a b Moller ↓, s. 45.
- ↑ Kurt Albrecht. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.).(2 stycznia 1887 - 8 maja 1918), pierwszy dowódca SM UB-24, następnie pierwszy dowódca UB-36, UC-53 oraz U-32. Pod jego dowództwem cztery okręty zatopiły 38 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 41 870 BRT, uszkodziły 8 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 17 437 BRT - Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ Anna. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.).
- ↑ Pitea. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.).
- ↑ Hudisvall. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.).
- ↑ Pehr Brahe. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.).
- ↑ Harald von Keyserlingk. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.). (19 stycznia 1889 - 9 maja 1917), drugi dowódca UB-36. Wcześniej dowódca SM UB-2.
- ↑ Avance. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.).
- ↑ a b c Ships hit by UB 36. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-12-26]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- David Miller: U-boats: History, Development and Equipment, 1914-1945. London: Conway Maritime Press Ltd, 2000, s. 10. ISBN 0-85177-790-2. (ang.).
- Jak Mallmann Snowell: U-boat Century German Submarine Warfare 1906-2006. London: Chatham Publishing Lionel Leventhal Ltd, 2006, s. 146. ISBN 1-86176-241-0. (ang.).