French
DeutschSTS-95 – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR | 1998-064A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe | STS-95 |
| Pojazd | |
| Wahadłowiec | |
| Załoga | |
 Od lewej: Scott E. Parazynski, Stephen K. Robinson, Pedro Duque i John H. Glenn. Z przodu: Steven W. Lindley, Chiaki Mukai, Curtis L. Brown Jr. | |
| Dowódca | Curtis Brown |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum | 561 km |
| Perygeum | 550 km |
| Okres orbitalny | 96 min |
| Inklinacja orbity | 28,45° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania | KSC, pas startowy 33 |
| Lądowanie | 7 listopada 1998 17:03:30 UTC[1] |
| Czas trwania misji | 8 dni, 21 godzin, 43 minuty i 56 sekund[1] |
| Przebyta odległość | 5,8 mln km[2] |
| Liczba okrążeń Ziemi | 134[2] |
| Program lotów wahadłowców | |
STS-95 – dwudziesta piąta misja amerykańskiego wahadłowca kosmicznego Discovery i dziewięćdziesiąta druga programu lotów wahadłowców[3].
Uczestniczący w misji Pedro Duque został pierwszym Hiszpanem, który odbył lot orbitalny. Jednocześnie był to drugi lot dla Johna Glenna – pierwszego Amerykanina na orbicie.
Załoga
[edytuj | edytuj kod]- źródło[3]
- Curtis L. Brown (5)*, dowódca
- Steven W. Lindsey (2), pilot
- Scott E. Parazynski (3), specjalista misji 1
- Stephen K. Robinson (2), specjalista misji 2
- Pedro Duque (1), specjalista misji 3 (ESA) (Hiszpania)
- Chiaki Mukai (2), specjalista ładunku 1 (NASDA) (Japonia)
- John Glenn (2), specjalista ładunku 2
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów, wliczając STS-95)
Parametry misji
[edytuj | edytuj kod]- Masa:
- startowa orbitera: ? kg
- lądowania orbitera: 103 322 kg
- ładunku: 11 130 kg
- Perygeum: 550 km
- Apogeum: 561 km
- Inklinacja: 28,45°
- Okres orbitalny: 96 min
Cel misji
[edytuj | edytuj kod]Lot naukowy z laboratorium Spacehab-RSM, powrót na orbitę pierwszego amerykańskiego astronauty Johna Glenna (Program Mercury „Friendship 7” w lutym 1962 r.) w wieku 77 lat[3]. Umieszczono na orbicie, a po dwóch dniach przechwycono satelitę Spartan 201, który prowadził badania korony słonecznej[4]. Był to piąty lot tego odzyskiwalnego satelity[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Adam Chen, William Wallack, George Gonzales: Celebrating 30 Years of the Space Shuttle program. NASA, 2012. ISBN 978-0-16-090202-4.
- ↑ a b podsumowanie misji STS-95 na stronie KSC (ang.)
- ↑ a b c Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 174. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ a b Mark Wade: STS-95. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- podsumowanie misji STS-95 na stronie KSC (ang.)
- Mark Wade: STS-95. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).
- Spaceflight mission report: STS-95. Spacefacts. [dostęp 2017-07-25]. (ang.).