Sadzenie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sadzenie – czynność agrotechniczna w sadownictwie, ogrodnictwie, leśnictwie, polegająca na umieszczaniu sadzonek drzew, krzewów lub roślin w ziemi na obszarze przeznaczonym pod sad, plantację, park, zalesienie lub odnowienie lasu. Sadzonki przeznaczone do sadzenia są wcześniej wyjęte z gleby w szkółce lub z samosiewu.

• ręcznie przy użyciu: motyki, szpadla, kostura sadzarskiego, dołownika itp. narzędzi
• mechanicznie przy użyciu sadzarek
• mechaniczno-ręczne

• sadzenie kątowe
• sadzenie pod darń
• sadzenie pod motykę
• sadzenie sadzonek z kontenera
• sadzenie świdrem
• sadzenie w bruzdach^[2]
• sadzenie w dołki
• sadzenie w jamkę
• sadzenie w jamkę z kopczykiem
• sadzenie w szparę
• sadzenie z bryłką

• Alojzy Czynczyk, Sadownictwo i szkółkarstwo, Warszawa 1985; wyd. PWRiL; ISBN 83-09-00437-0
• R. Andrzejewski, Mała encyklopedia leśna; Wyd. PWN; Warszawa 1991. ISBN 83-01-08938-5
• A. Jaworski; Hodowla lasu; Tom I. Sposoby zagospodarowania, odnawianie lasu, przebudowa i przemiana drzewostanów: Wydawca: PWRiL; Warszawa 2011; ISBN 978-83-09-01075-3