Salomea Słowacka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Salomea Słowacka

Salomea Bécu, obraz B. Klembowskiego, (1820)
Pełne imię i nazwisko	Salomea z Januszewskich Słowacka
Data urodzenia	1792
Data i miejsce śmierci	7 sierpnia 1855 Krzemieniec
Multimedia w Wikimedia Commons

Salomea z Januszewskich Słowacka secundo voto Bécu (ur. 1792, zm. 7 sierpnia 1855 w Krzemieńcu) – córka zarządcy Gimnazjum Wołyńskiego w Krzemieńcu Teodora Januszewskiego i Aleksandry z Dumanowskich, matka Juliusza Słowackiego.

Znana w literaturze dzięki licznym, adresowanym do niej, lirycznym listom syna. Dla niej napisał poeta wiersz „Do matki”, a Jan Lechoń poświęcił jej wiersz „Pani Słowacka”.

W 1808 r. poślubiła Euzebiusza Słowackiego. W rok po ślubie Słowaccy zamieszkali we własnym, nowo wybudowanym domu, w Krzemieńcu. W 1811 r. przenieśli się do Wilna, gdzie mąż otrzymał posadę profesora na Uniwersytecie. Po przedwczesnej śmierci męża w 1814 wróciła z synem do Krzemieńca i zamieszkała z rodzicami. W roku 1818 ponownie wyszła za mąż za Augusta Bécu, profesora Uniwersytetu Wileńskiego. Po ślubie w Krzemieńcu znów przeprowadziła się do Wilna. Drugi mąż Salomei zmarł w 1824 rażony piorunem (prawdopodobnie piorunem kulistym)^[1]. Po jego śmierci Salomea jeszcze trzy lata mieszkała w Wilnie z synem, który od 1825 studiował na Wydziale Nauk Moralnych i Politycznych. W 1827 powróciła do Krzemieńca. W 1829 r. udała się dla podratowania zdrowia do Karlsbadu. Przez pewien czas mieszkała w Dreźnie, gdzie w 1830 r. Juliusz odwiedził ją przed swym wyjazdem do Francji.

W 1838 r. została aresztowana przez carską policję, podejrzana o związki z konspiracją Szymona Konarskiego. Przez prawie rok była więziona w Żytomierzu.

W 1848 r. odwiedziła Wrocław, gdzie spotkała się z dawno niewidzianym synem. Gromadziła w rodzinnym domu spuściznę po synu, który wysłał do niej z podróży ponad 130 listów. Przesyłała poecie pieniądze, które ten umiejętnie inwestował na giełdzie paryskiej, dzięki czemu zyskał niezależność finansową. Znaczne kwoty pieniędzy wysyłała też polskim zesłańcom w Nerczyńsku. Zmarła w 1855 r. w Krzemieńcu.

Została pochowana na Cmentarzu Tunickim w Krzemieńcu. W 1927 roku urna z ziemią z jej grobu spoczęła obok sarkofagu syna w Krypcie Wieszczów Narodowych na Wawelu. W Krzemieńcu we wrześniu 2005, w 196. rocznicę urodzin Juliusza Słowackiego, odsłonięto tablicę poświęconą jego matce.

• M. Domański, Matka Juliusza Słowackiego – Salomea Słowacka Becu, „Rota”, 1997 nr 2/3.

• Juliusz Kleiner, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 393–394. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0.