Samolot sanitarny – Wikipedia, wolna encyklopedia
Samolot sanitarny (ang. Air Ambulance) - specjalny samolot do transportu medycznego, przystosowany do transportu cywilów lub żołnierzy, rannych lub chorych w pozycji siedzącej lub na noszach. Samoloty sanitarne służą także do ewakuacji medycznej osób rannych z miejsc działań wojennych lub z miejsc gdzie wystąpiła np. klęska żywiołowa lub katastrofa.
Pierwsze użycie samolotu sanitarnego na świecie odbyło się we Francji w 1921 roku. Armia francuska ewakuowała swoich rannych żołnierzy z Maroka i Syrii przy użyciu 60 samolotów Breguet 14. Inne kraje również zaczęły stopniowo przystosowywać samoloty do transportu medycznego (sanitarnego)[1]. Początkowo samoloty sanitarne przystosowane były do startu i lądowania na doraźnie przygotowanych lądowisk. Obecnie w lotnictwie sanitarnym najczęściej wykorzystywane są śmigłowce, które umożliwiają transport na bliskich odległościach oraz posiadają możliwość lądowania w trudnym terenie, blisko miejsca zdarzenia. Do przewozu osób rannych lub ciężko chorych pacjentów na większych odległościach służą samoloty transportowe wojskowe lub specjalistyczne samoloty wyposażone w sprzęt medyczny niezbędny dla pacjentów wymagających intensywnej terapii. Załogę samolotu sanitarnego stanowią oprócz załogi lotniczej (pilot lub dwóch pilotów), specjalistyczny zespół ratownictwa medycznego: ratownik medyczny lub lekarz pokładowy[2].
Samoloty sanitarne w Polsce
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy lot polskim samolotem sanitarnym z pacjentem na pokładzie odbył się 14 sierpnia 1924r. w Poznaniu - w 3. Pułku Lotniczym przebudowano samolot wojskowy Albatros C.X na samolot sanitarny, przystosowany do transportu dwóch rannych osób na noszach[1]. Jeden z dłuższych lotów sanitarnych odbył się w 1937 roku z Warszawy do Paryża (1500 km). Pilot Aleksander Onoszko samolotem sanitarnym RWD-13 przewiózł chorą kobietę do Vélizy-Villacoublay, gdzie następnie została przewieziona samochodem do szpitala w Paryżu. Na miejscu odbyła się operacja usunięcia guza mózgu, operację wykonał profesor Vincet (pradopodobnie Clovis Vincent - francuski neurolog oraz neurochirurg)[3]. Obecnie w Polsce transporty sanitarne wykonuje głównie Lotnicze Pogotowie Ratunkowe, które posiada m.in. samoloty Piaggio P.180 Avanti, Learjet 70/75, a także śmigłowce Eurocopter EC135[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Polski samolot sanitarny Hanriot H.28 w 1928r.
- Polski samolot sanitarny Lublin R-XVI
- wnętrze wojskowego samolotu sanitarnego Handley Page Harrow do przewozu rannych żołnierzy
- Samolot Let L-200A Morava w Muzeum Lotnictwa w Krakowie
- Niemieckie ratownictwo medyczne ADAC, samolot Dornier 328
- Samolot Lotniczego Pogotowia Ratunkowego
- Pacjent w czasie transportu samolotem sanitarnym
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zbigniew Kopociński , Początki lotnictwa sanitarnego w Polsce (pol.).
- ↑ Lotniczy transport sanitarny. lpr.com.pl. [dostęp 2023-01-24]. (pol.).
- ↑ Wspaniały wyczyn polskiego samolotu sanitarnego RWD 13. „Dzień pomorza”, s. 3, 5 lipca 1937. (pol.).
- ↑ Flota. lpr.com.p. [dostęp 2023-01-18]. (pol.).