Samuel Sandler – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Profesor doktor nauk humanistycznych | |
Specjalność: filologia polska, slawistyka, historia literatury polskiej XIX i XX w. | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Badacz, wykładowca | |
jednostka | Instytut Badań Literackich PAN, Uniwersytet Chicagowski |
Odznaczenia | |
Samuel Sandler (ur. 25 października 1925 w Łodzi, zm. 2 sierpnia 2020 w Waszyngtonie)[1] – wykładowca akademicki, badacz literatury polskiej, historyk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Markusa Goldmana i Chany Sandler. Mąż Belli Blaucwirn i ojciec Hanny M. Sandler[2]. W czasie II wojny światowej był więźniem łódzkiego getta. Ocalony z Zagłady[2].
W 1950 roku uzyskał tytuł magistra z socjologii na Uniwersytecie Łódzkim, a w 1951 obronił rozprawę doktorską na Uniwersytecie Wrocławskim[3]. Od 1951 do 1969 roku pracował na różnych stanowiskach, m.in. jako badacz w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie pełnił funkcję kierownika działu literatury drugiej połowy XIX wieku[3]. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół XIX wieku oraz nazwisk takich jak Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Andrzej Strug, Aleksander Świętochowski. Zajmował się także pracą redaktorską i edytorską – w latach 1951–1969 pełnił funkcję redaktora serii Biblioteki Narodowej[4]. Nie uzyskał tytułu profesora w Polsce[4]. Procedura została wstrzymana przez Władysława Gomułkę[1].
Po wydarzeniach Marca 1968 wyemigrował do Izraela. Tam objął stanowisko profesora literatury polskiej na Uniwersytecie w Tel Avivie (Tel Aviv University), a po roku przeniósł się na University of Illinois w Stanach Zjednoczonych[4]. W 1972 dołączył do kadry wydziału języków słowiańskich Uniwersytetu w Chicago (Slavic Languages & Literatures) i pracował tam aż do emerytury w 1995.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1954)[5] oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6].
Dydaktyka
[edytuj | edytuj kod]Tematyka jego uniwersyteckich wykładów i seminariów krążyła wokół zagadnień literatury polskiej – od romantyzmu do współczesności. Prowadził zajęcia m.in. o twórczości Witolda Gombrowicza, Stanisława I. Witkiewicza czy Sławomira Mrożka.
Inne
[edytuj | edytuj kod]Świadectwo Sandlera i jego żony Belli Blaucwirn zostały opublikowane i są dostępne w Shoah Foundation Institute[7].
Córka Samuela Sandlera, Hanna Miriam Sandler była profesorem matematyki na American University W Waszyngtonie (do śmierci w 1999)[2].
Samuel Sandler pozostawił po sobie bibliotekę liczącą 6000 woluminów, która jest jedną z największych zbiorów polskiej literatury w Stanach Zjednoczonych. Po śmierci Sandlera została przekazana Uniwersytetowi Chicagowskiemu (University of Chicago)[2].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Wybrane publikacje:
- Reduta Ordona Mickiewicza w życiu i w poezji, 1956
- Badania nad Świętochowskim, 1957
- Andrzej Strug wśród podziemia, 1959
- Indyjska przygoda Henryka Sienkiewicza, 1967
- Wstęp oraz przypisy do “Potopu” – Henryka Sienkiewicza Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1953[8] [1]
- “U początków marksistowskiej krytyki literackiej w Polsce” Bronislaw Bialoblocki i Samuel Sandler, Wrocław, Zakład imienia Ossolińskich, 1954[9] [2]
- Wstęp do “Ogniem i mieczem” Henryka Sienkiewicza[10]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Samuel Sandler, Warszawa, 19.08.2020 – kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-03-31] .
- ↑ a b c d Samuel Sandler Obituary – Washington, DC [online], Dignity Memorial [dostęp 2021-03-31] (ang.).
- ↑ a b Emeriti Faculty [online], emeritifaculty.uchicago.edu [dostęp 2021-03-31] .
- ↑ a b c Samuel Sandler [online], prabook.com [dostęp 2021-03-31] (ang.).
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 16 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1566).
- ↑ Lista osób odznaczonych "Medalem 10-lecia Polski Ludowej" (M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450).
- ↑ USC Shoah Foundation Institute testimony of Samuel Sandler – Collections Search – United States Holocaust Memorial Museum [online], collections.ushmm.org [dostęp 2021-03-31] .
- ↑ HENRYK SIENKIEWICZ (1846 – 1916). Bibliografia podmiotowa – Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Przemyślu [online], przemysl.pbw.org.pl [dostęp 2021-03-31] .
- ↑ Samuel Sandler , U poczatkow marksistowskiej krytyki literackiej w Polsce: Bronislaw Bialoblocki, Studia Historycznoliterackie ; tom 21, Wroclaw: Zaklad Imienia Ossolinskich, 1954 [dostęp 2021-03-31] .
- ↑ Henryk Sienkiewicz , Samuel Sandler , Ogniem i mieczem, Jerozolima: United Publishers Ltd, 1942 [dostęp 2021-03-31] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- http://rcin.org.pl/Content/59788/WA248_79453_P-I-2524_kaniecki-plynnosc_o.pdf
- http://tekstydrugie.pl/auth/samuel-sandler/
- http://prospero.e-teatr.pl/glowna/13476-reduta-ordona-w-zyciu-i-poezji-gaweda-historyczno-literacka.html
- http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,484521,Samuel-Sandler-kondolencje.html
- https://prabook.com/web/samuel.sandler/310825