Saturn INT-21 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rodzina rakiet nośnych Saturn V | |
Start stacji Skylab | |
Producent | |
---|---|
Data pierwszego startu | 14 maja 1973 |
Data ostatniego startu | 14 maja 1973 |
Statystyki | |
Wszystkie starty | 1 |
Udane starty | 1 (100%) |
Nieudane starty | 0 |
Zdolność wynoszenia | |
Siła ciągu przy starcie | 34 000 kN |
Wymiary | |
Długość | 80 m |
Średnica | 10 m |
Masa całkowita | 2 916 500 kg |
Stopnie rakiety | |
Stopień 1. | |
Stopień 2. |
Saturn INT-21 – odpowiednik rakiety Saturn V w wersji dwustopniowej (bez stopnia S-IVB, statku Apollo CSM i lądownika LM), a także ostatnia ciężka rakieta Saturn. Była specjalnie zaprojektowana na potrzeby programu Apollo Applications Program, który zakładał rozwijanie technologii i zastosowań wykorzystanych w programie Apollo. Dla tej rakiety proponowano rozwiązanie, by instrumenty telemetryczne i kontrolne przenieść na stopień S-II, lecz uznano, że nie ma takiej konieczności, gdyż stacja Skylab była zbudowana ze stopnia S-IVB, stąd instrumenty kontrolne mogły się tam pomieścić.
Rakieta ta wystartowała 14 maja 1973 roku wynosząc na orbitę amerykańską stację Skylab. W lotach załogowych na stację wykorzystywano statki Apollo i rakiety Saturn IB. Oprócz tego, w razie fiaska lotu Skylab 1 (oznaczenie kodowe tego lotu) rakieta Saturn INT-21 mogła wynieść zapasowy moduł o nazwie Skylab B.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mark Wade: Saturn INT-21. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. (ang.).