French
DeutschSaunders-Roe SR.53 – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | myśliwiec przechwytujący |
| Konstrukcja | metalowa |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | 16 maja 1957 |
| Liczba egz. | 1 |
| Liczba wypadków | 1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 1 x silnik rakietowy De Havilland Spectre |
| Ciąg | 35,7 kN rakietowy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 7,65 m |
| Długość | 13,72 m |
| Wysokość | 3,29 m |
| Powierzchnia nośna | 25,5 m² |
| Masa | |
| Własna | 3 360 kg |
| Startowa | 8 360 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 2400 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 270 m/s |
| Pułap | 27 000 m |
| Długotrwałość lotu | 0,5 h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 x Firestreak | |
| Użytkownicy | |
| Wielka Brytania | |
| Rzuty | |
 | |
Saunders-Roe SR.53 – brytyjski, prototypowy myśliwiec przechwytujący mający za zadanie sprawdzić właściwości samolotu z napędem mieszanym, odrzutowo-rakietowym.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Doświadczenia II wojny światowej pokazały, że samolot myśliwski z napędem rakietowym może sprawnie i co ważniejsze szybko po starcie osiągnąć pułap, na którym operują nieprzyjacielskie samoloty bombowe. Przykładem takiej maszyny były Messerschmitt Me 163 i Bachem Ba 349 Natter. W maju 1951 roku wzrastające napięcie pomiędzy państwami komunistycznymi a tymi skupionymi w NATO i zagrożenie ze strony radzieckich samolotów bombardujących zmusiło brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa do sięgnięcia po rozwiązania niemieckie. Wydano wymagania operacyjne (Operational Requirement O.R. 301), w których zawarto warunki jakie powinien spełniać nowy samolot z napędem rakietowym, zdolny do wzniesienia się na pułap 18 300 metrów w czasie 2 minut i 30 sekund. Jedną z firm, która podjęła się zbudowania takiego samolotu była wytwórnia lotnicza Saunders-Roe, która w 1951 roku przystąpiła do prac nad napędem mieszanym, odrzutowo-rakietowym. Silnik rakietowy w takim samolocie dawał wymagane przyspieszenie, pozwalające szybko osiągnąć wymagany pułap lotu, silnik odrzutowy pozwalał zwiększyć możliwości operacyjne i manewrowe na osiągniętym pułapie, wydłużając czas lotu takiego samolotu. W 1953 roku rozpoczęły się prace nad prototypem samolotu, oznaczonym jako SR.53. W trakcie prac projektowo konstrukcyjnych podjęto decyzję o wybudowaniu dwóch prototypów a samolot będzie tylko etapem przejściowym do budowy samolotu operacyjnego Saunders-Roe SR.177 przeznaczonego do produkcji seryjnej, w 1955 roku podpisano umowę na opracowanie jego prototypu i późniejszą produkcję. Dwa lata później, w 1957 roku Duncan Sandys, minister obrony w rządzie Harolda Macmillana wydał Białą Księgę (1957 Defence White Paper), w której postulował między innymi natychmiastowe zaprzestanie produkcji samolotów myśliwskich i skupienie całego potencjału przemysłowego na budowie pocisków rakietowych. W konsekwencji zaprzestano dalszych prac nad samolotem SR.177. 5 czerwca 1958 roku katastrofie uległ jeden z prototypów SR.53 a pilot samolotu, major (Squadron Leader) John S. Booth poniósł śmierć.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]SR.53 był całkowicie metalowym średniopłatem, napędzanym silnikami odrzutowym i umieszczonym pod nim silnikiem rakietowym. Wloty powietrza do silnika odrzutowego znajdowały się na grzbiecie, tuż za kabiną pilota po obu jej stronach. Oba silniki miały być włączane na przemian w zależności od wykonywanej fazy lotu. Maszyna miała skrzydło delta, płytowy statecznik poziomy osadzony na stateczniku pionowym, trójgoleniowe podwozie z przednim kółkiem chowanym do wnęki kadłuba i podwoziem głównym chowanym do wnęk w skrzydle.