Schronisko PTTK „Orlica” (Pieniny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy schroniska w Pieninach. Zobacz też: hasło o schronisku „Orlica” w Górach Orlickich.

Schronisko PTTK „Orlica”

Państwo	Polska
Pasmo	Pieniny, Karpaty
Wysokość	520 m n.p.m.
Data otwarcia	1932
Właściciel	PTTK
Położenie na mapie Karpat Schronisko PTTK „Orlica”
Położenie na mapie Pienin Schronisko PTTK „Orlica”
49°25′09,2″N 20°27′29,2″E/49,419222 20,458111
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Schronisko PTTK „Orlica” (czasem określane również jako Pod Orlicą) – górskie schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego położone w Pieninach, w granicach administracyjnych Szczawnicy. Znajduje się na wysokości 520 m n.p.m., na skarpie nad brzegiem Dunajca i wyspą Cypel, powyżej Drogi Pienińskiej.

Budynek został wzniesiony w 1932 jako prywatny pensjonat z bardzo atrakcyjnym widokiem na góry oraz rzekę. Ma trzy kondygnacje i charakterystyczną wieżę w bryle, od strony północnej. W lipcu 1934, w trakcie największej powodzi w latach międzywojennych, do „Orlicy” ewakuowali się gospodarze oraz goście budynku stacji noclegowej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego „Biały Domek”, który w wyniku powodzi został zniesiony i zniszczony.

W 1952 obiekt został wydzierżawiony od Eugenii Klewarkowej przez Krakowski Oddział Zarządu Urządzeń Turystycznych PTTK, który dokonał w nim niewielkich przeróbek i uruchomił schronisko. 8 kwietnia 1956 podczas Walnego Zgromadzenia Oddziału Pienińskiego PTTK schronisku nadano imię Józefa Madei, jednego z pierwszych przewodników pienińskich.

W latach 60. XX wieku obiekt dysponował 52 miejscami noclegowymi w 11 pokojach oraz – w sezonie letnim – 68 miejscami noclegowymi w małych domkach kempingowych. W 1970 dokonano przymusowego wykupu budynku na rzecz PTTK. Następnie przystąpiono do remontu obiektu – wykonano nowe pokrycie dachowe, mur oporowy oraz postawiono kilkuosobowe domki kempingowe na zboczu, poniżej schroniska. Przez długi okres problemem było odprowadzenie ścieków ze schroniska do kanalizacji w Szczawnicy.

Kolejne remonty miał miejsc w latach 1982-1986 – w jego trakcie do budynku, od strony południowej, dobudowano salę jadalną – oraz w 2001.

W II rankingu schronisk górskich PTTK, ogłoszonym w sierpniu 2011 przez Magazyn Turystyki Górskiej „n.p.m.”, schronisko zostało uznane m.in. z racji warunków noclegowych i sanitarnych, za jedno z pięciu najgorszych schronisk w Polsce^[1]. W kolejnych rankingach tego pisma „Orlica” zajęła 60 (2013)^[2] i 48 miejsce (2015)^[3]. Stan obiektu znacznie się polepszył w wyniku przeprowadzenia w 2016 gruntownego remontu. W V rankingu schronisk górskich Orlica zajęła 2 miejsce.

W odrębnym budynku przy schronisku działa od 1986 Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej PTTK w Pieninach.

• Karol Krupczyński (1951)
• Maria Wierzbińska (1951)
• Czesław Winarski (1951-1970)
• Barbara Chrobak (1970-1982)
• Janina Suska (1981-1982, domki)
• Maciej Marcinkowski (1982-1983, domki)
• Wacław Malik (1984, domki)
• H. Marcinkowska (1984-1985, domki)
• Mirosława i Aleksander Śmietanowie (1985-2011)
• Maciej Śmietana (od 2011)

• 44 miejsca noclegowe w pokojach z łazienkami oraz kilka miejsc w pokojach bez łazienek
• jadalnia z bufetem,
• przechowalnia bagażu i sprzętu sportowego,
• domki kempingowe (zdewastowane, nie nadające się do noclegów),
• taras widokowy
• miejsce dla zabaw dzieci

Schronisko stanowi dobry punkt wypadowy zarówno w Małe Pieniny jak i Pieniny Właściwe. W pobliżu obiektu można przekroczyć granicę ze Słowacją na Drodze Pienińskiej:

– czerwony ze Szczawnicy (0:10 h w obie strony) Drogą Pienińską do Czerwonego Klasztoru (↑ 2:40 h, ↓ 2:35 h, po 0:10 h odbicie niebieskim szlakiem w kierunku schroniska Chata Pieniny),

– niebieski z Trzech Koron przez Sokolicę (↓ 3:15 h, ↑ 3:10 h) na Szafranówkę (↑ 0:30 h, ↓ 0:45 h).

• 
  Dojście do schroniska z Drogi Pienińskiej
• 
  Widok na schronisko z Dunajca
• 
  Tablica upamiętniająca pobyt w schronisku Karola Wojtyły
• 
  Elewacja zachodnia budynku schroniska
• 
  Schronisko z widocznym murem oporowym przy budynku
• 
  Elewacja południowa budynku schroniska
• 
  Tablica schroniska
• 
  Okna jadalni schroniska
• 
  Jadalnia schroniska (po remoncie w 2016)
• 
  Bufet schroniska (po remoncie w 2016)
• 
  Logo schroniska wyeksponowane w holu (po remoncie w 2016)
• 
  Drogowskaz przy schronisku
• 
  Wiata biesiadna przy schronisku
• 
  Zdewastowane domki kempingowe poniżej budynku schroniska
• 
  Zdewastowany domek kempingowy przy schronisku
• 
  Widok ze schroniska na Pieniny Właściwe

• Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Bielsko-Biała: Wyd. "Logos" Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 130-137. ISBN 978-83-925599-5-5.
• Szczawnica, ul. Pienińska 12, Schronisko PTTK "Orlica". fotopolska.eu. [dostęp 2017-01-07]. (pol.).
• Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:25 000. Wrocław: Wyd. Kartograficzne Eko-Graf, 2000. ISBN 83-86645-38-5. Brak numerów stron w książce
• Józef Nyka: Pieniny. Przewodnik. Wyd. IX. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006. ISBN 83-915859-4-8. Brak numerów stron w książce