Schronisko przy Ścianach – Wikipedia, wolna encyklopedia
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość | 6,5 m |
Deniwelacja | 1,5 m |
Wysokość otworów | 1160 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny | 50 m |
Ekspozycja otworów | ku SE |
Data odkrycia | 1966 rok |
Odkrywca | Z. Biernacki, A. Wosiński i M. Żelechowski |
Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.D-05.02 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Schronisko przy Ścianach (Schronisko IV) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Dolinie Dudowej, w skałce nad Halą Kominy Dudowe, na wysokości 1160 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 6,5 metrów, a jej deniwelacja 1,5 metrów[2].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f6/Dolina_Dudowa.jpg/199px-Dolina_Dudowa.jpg)
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi poziomy, szczelinowy korytarzyk zaczynający się w niedużym otworze wejściowym. Mniej więcej w jego połowie można poprzez zacisk dostać się do górnego, równoległego korytarzyka z obu stron kończącego się zawaliskami[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich porosty[3],
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli Z. Biernacki, A. Wosiński i M. Żelechowski w 1966 roku. Pierwszy jej opis i plan sporządził Z. Biernacki w 1967 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 17 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-17] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-02-17] (pol.).