Scindapsus pstry – Wikipedia, wolna encyklopedia
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | Monsteroideae | ||
Rodzaj | |||
Gatunek | scindapsus pstry | ||
Nazwa systematyczna | |||
Scindapsus pictus Hassk. Tijdschr. Natuurl. Gesch. Physiol. 9: 164 (1842)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Scindapsus pstry (Scindapsus pictus Hassk.) – gatunek wieloletnich, wiecznie zielonych pnączy z rodziny obrazkowatych, pochodzących z obszaru od południowo-wschodniego Bangladeszu do zachodniej i południowej Azji Południowo-Wschodniej.
Zastosowania
[edytuj | edytuj kod]Scindapsus pstry jest szeroko rozpowszechnioną w uprawie rośliną pokojową. Roślina ta jest pnączem o atrakcyjnych, skórzastych, owalnych do sercowatych liściach koloru szmaragdowo- lub błękitnozielonego z białawymi plamkami. Największą popularnością cieszy się jego kultywar 'Argyraeus'[4].
Uprawa
[edytuj | edytuj kod]- Wymagania
- Jest to roślina trudna w uprawie, dużo bardziej wymagająca od epipremnum złotego. Wymaga stanowiska ciepłego o wysokiej wilgotności powietrza. Powinna być uprawiana w oknie kwiatowym, szklarence lub terrarium.
- Pielęgnacja
- Nie toleruje bezpośredniego nasłonecznienia. Wymagane jest utrzymywanie raczej stałej temperatury (21–27 °C), dopuszczalne jest obniżenie jej jedynie zimą do minimum 13 °C)[5].
- Rozmnażanie
- Wiosną z wierzchołkowych sadzonek pędowych lub odcinków łodygi z jednym pąkiem. Sadzonki łatwo ukorzeniają się w wodzie lub bezpośrednio w podłożu[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-25] (ang.).
- ↑ a b The Plant List. [dostęp 2012-12-18].
- ↑ a b Mieczysław Czekalski: Cisus, hoja, filodendron...: rośliny pnące ozdobą mieszkania. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988, s. 40. ISBN 83-09-01250-0.
- ↑ Epipremnum i Scindapsus rodzina Araceae (Obrazkowate). Miejski Ogród Botaniczny w Zabrzu. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rafael Govaerts, David G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-10-25]. (ang.).