Scypuł – Wikipedia, wolna encyklopedia

Scypuł – cienka, delikatna warstwa skórna pokryta drobną sierścią, która chroni poroże jeleniowatych w okresie ich corocznego wzrostu. Jest bogato unaczyniony i silnie unerwiony, dlatego przy obrażeniach poroża często krwawi. Gdy poroże w pełni się ukształtuje, scypuł obumiera i jest ścierany o pnie drzew, krzewy i gałęzie^[1][2]. W trakcie usuwania scypułu jeleniowate wyrządzają szkody w gospodarce leśnej, zdzierając korę drzew. Takie zachowanie nazywa się czemchaniem^[3].

U reniferów scypuł, który nie ściera się wraz ze wzrostem, nosi nazwę panty^{[potrzebny przypis]}.

Zobacz multimedia związane z tematem: Scypuł