Section d’Or – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2010-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Section d’Or (złoty podział) – ugrupowanie artystyczne założone w październiku 1912 przez kubistów zafascynowanych proporcją i rozmieszczeniem form geometrycznych w sztuce.

Głównymi członkami grupy byli: Jacques Villon, Robert Delaunay, Marcel Duchamp, Raymond Duchamp-Villon, Albert Gleizes, Juan Gris, Roger de La Fresnaye, Louis Marcoussis, Jean Metzinger, Francis Picabia, Fernand Léger, František Kupka i Andre Dunoyer de Segonzac.

Nazwę zaproponował Jacques Villon po przeczytaniu dzieła Leonarda da Vinci o tytule Traktat o malarstwie. Opracował on wraz z innymi założenia teoretyczne tego ruchu artystycznego.

Szukali nowego uzasadnienia w fizyce optycznej dla zagadnienia światła i barwy. Nawiązywali do pojęcia kontrastu symultanicznego, współdziałania opozycyjnych barw dopełniających (zieleń – czerwień etc.)

Grupa urządziła swoją pierwszą wystawę pod nazwą Section d’Or w 1912 roku w Galerie de la Boétie w Paryżu. Wzięli w niej udział wszyscy kubiści z wyjątkiem Picassa, Braque’a i Delaunaya.

Działalność grupy została przerwana przez wybuch I wojny światowej w 1914 roku. Po wojnie próby reaktywacji Section d’Or nie miały większego znaczenia.

Niektórzy z przedstawicieli Section d’Or zapoczątkowali nowe kierunki takie jak: dadaizm czy sztuka bezprzedmiotowa.

• szkoła z Puteaux