Segol – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Podstawowy alfabet | |
---|---|
Pochodzenie | |
Znak diakrytyczny | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Segol (סֶגּוֹל) – znak diakrytyczny używany w alfabecie hebrajskim w ramach nikudu. Występuje w postaci trzech kropek występujących pod literą (בֶ) i oznacza samogłoskę e[1].
Wyróżnia się chataf-segol, który występuje w postaci pięciu kropek pod literą (אֱ) i może pojawić się wyłącznie w sylabie otwartej pod literami ע (ajin), ח (chet), ה (he) oraz א (alef)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Znaki diakrytyczne. iwrit.pl. [dostęp 2023-12-26]. (pol.).