Serafin Kiryłowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
Serafin Kiryłowicz (ur. 18 września 1903 w Łucku, zm. 24 września 1986) – funkcjonariusz Urzędu do Spraw Wyznań, czołowy wykonawca polityki wyznaniowej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w stosunku do mniejszości religijnych, znawca prawosławia, tłumacz literatury rosyjskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Dionizego i Aleksandry z Szumowskich. Ukończył szkołę średnią w Krzemieńcu[1]. W 1929 roku uzyskał magisterium w Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego[2]. W 1932 r. został kierownikiem Katedry Archeologii Chrześcijańskiej UW. W okresie międzywojennym był redaktorem czasopism teologicznych i kościelnych: „Rocznik Studium Teologii Prawosławnej Elpis”, „Wiadomości Metropolii Prawosławnej w Polsce”, „Wiestnik Bratstwa Prawoslawnych Bogoslowow”.
Po wojnie otrzymał zatrudnienie w Ministerstwie Administracji Publicznej, a następnie w Urzędzie do Spraw Wyznań. W tej ostatniej instytucji pełnił funkcje: naczelnika Wydziału Wyznań Nierzymskokatolickich (1950–1959 oraz 1965–1972), naczelnika Wydziału Ogólnego (1959–1962) i naczelnika Wydziału Zakonów (1962–1965).
Był autorem szeregu przyczynków na temat historii, sytuacji prawnej, doktryny i kultu prawosławia.
Od 1 października 1930 roku był mężem Olgi z Niechajewskich (zm. 1963)[1][3].
Zmarł 24 września 1986 r.[4]
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Medal 10-lecia Polski Ludowej (11 stycznia 1955)[5]
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Acta Sanctae Thomae Apostoli, jako źródło historyczne, Warszawa 1931.
- Świadectwo historyczne o chrześcijaństwie w Indjach w związku z apostolatem św. Tomasza, Warszawa 1932.
- Położenie prawne Kościoła prawosławnego w Grecji [w:] Wolność sumienia. Szkice i polemiki, red. Michał T. Staszewski, Warszawa 1973.
- [tłumaczenie:] Władimir Kurojedow, Państwo radzieckie a Kościół, Warszawa 1979.
- Prawosławie, [w:] Zarys dziejów religii, red. Józef Keller, Warszawa 1980.
- Prawosławie, [w:] Religie uniwersalistyczne. Zarys dziejów, Warszawa 1982.
- Z dziejów prawosławia w II Rzeczypospolitej Polskiej. Niektóre problemy na tle polityki wyznaniowej państwa 1918-1939, Warszawa 1985.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 139. [dostęp 2021-07-31].
- ↑ Ryszard Michalak, Miejsce Kościołów protestanckich w polityce wyznaniowej PRL, [w:] Protestantyzm w Polsce na przestrzeni wieków, red. Piotr Gołdyn, Poznań 2009, s. 115
- ↑ Kiryłowicz Olga data śmierci 19.05.1963 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2021-07-31] (pol.).
- ↑ Kiryłowicz Serafin data śmierci 24.09.1986 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2021-07-31] (pol.).
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 29, poz. 277 - Uchwała Rady Państwa z dnia 11 stycznia 1955 r. nr 0/78 - na wniosek Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Urban, Serafin Kiryłowicz (1903–1986), „Euhemer - Przegląd Religioznawczy”, 1987, nr 3–4.