Serrivomer – Wikipedia, wolna encyklopedia
Serrivomer | |||
Gill & Ryder, 1883[1] | |||
S. lanceolatoides | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | Serrivomer | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Serrivomer beanii Gill & Ryder, 1883 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Serrivomer – rodzaj ryb promieniopłetwych z rodziny Serrivomeridae.
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Oceanu Atlantyckiego, Oceanu Indyjskiego i Oceanu Spokojnego[6][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała do 78 cm[7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniowała w 1883 roku para amerykańskich zoologów, Theodore Nicholas Gill i John Adam Ryder, w artykule poświęconym diagnozie nowych rodzajów ryb z rodziny nitkodziobcowatych, opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the United States National Museum[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) S. beanii.
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Serrivomer: łac. serra ‘piła’; vomer ‘lemiesz’ (w ichtiologii kość tworząca przednią część podniebienia)[8].
- Spinivomer: łac. spina ‘cierń’[9]; vomer ‘lemiesz’ (w ichtiologii kość tworząca przednią część podniebienia)[8][10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Spinivomer goodei Gill & Ryder, 1883 (= Serrivomer beanii Gill & Ryder, 1883).
- Alcockidia: Alfred William Alcock (1859–1933), brytyjski przyrodnik; łac. przyrostek zdrabniający -idius-a-um[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Gavialiceps microps Alcock, 1889.
- Platuronides: gr. πλατυς platus ‘szeroki’; ουρα oura ‘ogon’; -οιδης -oidēs ‘przypominający’[4]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Platuronides danae Roule & Bertin, 1924 (= Serrivomer beanii Gill & Ryder, 1883).
- Paraserrivomer: gr. παρα para ‘blisko, obok’[12]; rodzaj Serrivomer Gill & Ryder, 1883. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Gavialiceps hasta Zugmayer, 1911 (= ?Serrivomer beanii Gill & Ryder, 1883).
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
- Serrivomer beanii Gill & Ryder, 1883
- Serrivomer bertini Bauchot, 1959
- Serrivomer garmani Bertin, 1944
- Serrivomer jesperseni Bauchot, 1953
- Serrivomer lanceolatoides (Schmidt, 1916)
- Serrivomer neocaledoniensis Bauchot, 1959
- Serrivomer samoensis Bauchot, 1959
- Serrivomer schmidti Bauchot, 1953
- Serrivomer sector Garman, 1899
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gill i Ryder 1883 ↓, s. 260.
- ↑ Gill i Ryder 1883 ↓, s. 261.
- ↑ Ch.H. Gilbert. The aquatic resources of the Hawaiian Islands. II.—The deep-sea fishes of the Hawaiian Islands. „Bulletin of the United States Fish Commission”. 23 (2), s. 586, 1905. (ang.).
- ↑ a b L. Roule & L. Bertin. Notice préliminaire sur la collection des Nemichthydés recueillie par l’expédition du Dana (1921-1922), suivie de considérations sur la classification de cette section des poissons apodes. „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 30 (1), s. 64, 1924. (fr.).
- ↑ L. Roule & F. Angel. Observations et rectifications concernant divers poissons recueillis par S. A. S. le Prince Albert Ier de Monaco au cours des campagnes 1911 à 1914. „Bulletin de l’’Institut Océanographique (Monaco)”. 581, s. 2, 1931. (fr.).
- ↑ a b Ron Fricke , William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 11 maja 2024 [dostęp 2024-05-21] (ang.).
- ↑ a b R. Froese & D. Pauly: Serrivomer. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ a b Ch. Scharpf: Family Serrivomeridae Trewavas 1932 (Sawtooth Eels). The ETYFish Project. [dostęp 2024-05-21]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 244.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 282.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 124.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 183.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.N. Gill & J.A. Ryder. Diagnoses of new genera of nemichthyoid eels. „Proceedings of the United States National Museum”. 6 (381), s. 260–262, 1883. (ang.).
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).