Shen Dao – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nazwisko chińskie | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Shen Dao (IV wiek p.n.e.), zwany honorowo Mistrzem Shen (慎子, Shenzi) – starożytny chiński filozof, jeden z czołowych reprezentantów szkoły legistów.
Pochodził z państwa Zhao, kształcił się jednak w akademii Jixia w państwie Qi, na którego dworze potem służył[1]. Początkowo był reprezentantem taoizmu, później zwrócił się ku legizmowi[2].
Za główny czynnik potrzebny w polityce i sprawowaniu władzy uważał shi (勢), czyli autorytet[3]. Z jego dzieła, zatytułowanego Shenzi, zachowały się jedynie fragmenty[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zhengyuan Fu: China's legalists: the earliest totalitarians and their art of ruling. Armonk, New York: M.E. Sharpe, 1996, s. 16. ISBN 1-56324-779-8.
- ↑ W. Allyn Rickett, Zhong Guan: Guanzi: Political, Economic, And Philosophical Essays From Early China; A Study And Translation. Boston: Cheng & Tsui, 2001, s. 19. ISBN 0-88727-324-6.
- ↑ Feng Youlan: Krótka historia filozofii chińskiej. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 180. ISBN 83-01-13421-6.
- ↑ W. Allyn Rickett, Zhong Guan: China: five thousand years of history and civilization. Hong Kong: City University of HK Press, 2007, s. 265. ISBN 978-962-937-140-1.