Sheng – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sheng, szeng (笙, shēng) – chiński instrument muzyczny należący do grupy aerofonów stroikowych. Zbudowany jest z kilkunastu piszczałek trzcinowych ze stroikami w dolnej części. Wszystkie piszczałki umieszczone są w drewnianym zbiorniku powietrza. Sheng jest jednym z najstarszych instrumentów muzycznych Chin. Jest też najstarszym instrumentem stroikowym i prototypem większości istniejących aerofonów stroikowych.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Anna Czekanowska , Kultury muzyczne Azji, Kraków: PWM, 1981, ISBN 83-224-0163-9, OCLC 830295955 .