Sideman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Muzyk sesyjny. Nie opisano powodu propozycji integracji.

Sideman ['saidmn] (ang. człowiek na boku), inaczej muzyk towarzyszący – najczęściej profesjonalny, który występuje, bądź nagrywa z zespołem nie będąc formalnie jego członkiem. Od sidemanów oczekuje się często umiejętności adaptacji wielu różnych stylów muzycznych uprawianych przez daną grupę, co pozwala im na szybkie i płynne dostosowanie się do jej stylu grania. Sideman nie musi być jednak postacią mało znaną – wielu z nich osiągnęło sukces i cieszyło się wielkim zainteresowaniem w środowiskach muzycznych. Niektórzy jednak rezygnują z tej roli i zakładają własne zespoły, tak stało się w przypadku Johna Lennona, Paula McCartneya, Georga Harrisona i Pete'a Besta, którzy grali jako sidemani u Tony’ego Sheridana zanim założyli własny, słynny później zespół The Beatles.

• Jimi Hendrix, muzyk rockowy, karierę zaczynał jako sideman występując u boku Little Richarda, The Isley Brothers, Kinga Curtisa, Ike'a i Tiny Turner^[1].
• Eric Clapton, gitarzysta bluesowo-rockowy, który grał w Delaney & Bonnie and Friends
• Bill Evans, pianista jazzowy
• Miles Davis, amerykański trębacz jazzowy
• Bradley Joseph, amerykański pianista (Yanni, Sheena Easton)
• David Murray, amerykański saksofonista jazzowy
• Wojciech Pilichowski, polski basista
• Wojciech Olszak, polski pianista i klawiszowiec^[2]
• Michał Grymuza, polski gitarzysta^[3]
• Michał Dąbrówka, polski perkusista^[4]
• Adam Bieranowski polski pianista i klawiszowiec^[5]