Sieroctwo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2017-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sieroctwo – fakt nieposiadania przez kogoś obojga rodziców (sierota zupełna) lub jednego rodzica (półsierota), braku innych opiekunów (odpowiedzialnych za wychowanie) bądź w ogóle jakichkolwiek krewnych. Sierota to osoba niemająca wymienionych członków rodziny. Brak tych osób może być dosłowny (śmierć, porzucenie, trwały pobyt z dala od siebie) bądź dorozumiany (brak zainteresowania, odebranie praw do opieki, wychowywanie przez inne osoby).

Sierota może być wychowywana przez pozostałych przy życiu członków rodziny, a w ich braku w domu dziecka lub w rodzinie zastępczej.

Sierotą potocznie nazywa się także osobę, która nie ma oparcia i pomocy u rodziny i znajomych, jest opuszczona przez innych, osamotniona. Potocznie to także osoba, która nie radzi sobie z problemami w życiu.

Sieroctwo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też