Silnik bliźniaczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stacjonarny silnik bliźniaczy
Blok cylindrowy silnika bliźniaczego

Silnik bliźniaczymaszyna parowa charakteryzująca się jednoczesnym dopływem pary do obydwu cylindrów[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Najstarsze parowozy były wyłącznie lokomotywami dwucylindrowymi, a lokomotywa z dwucylindrowym silnikiem parowym pozostała konstrukcją dominującą do końca budowy parowozu[1]. W silnikach dwucylindrowych korbowody są przesunięte o 90 stopni[1]. Starsze lokomotywy miały czasami cylindry wewnątrz ramy[1]. W celu uzyskania większej siły pociągowej można zamontować dodatkowy cylinder[1]. W zwykłych do przełomu wieków parowozach nasyconych występował nie tylko spadek ciśnienia między parą dopływającą i wychodzącą, ale także spadek temperatury[1]. W lokomotywach bliźniaczych oba cylindry są jednakowe[1]. Pod koniec procesu rozprężania ciśnienie wypływającej pary wynosi od 1,2 do 1,8 bara[1]. To ciśnienie resztkowe jest potrzebne do wytworzenia ciągu indukowanego w kominie[1]. W pa­rowozie bliźniaczym ilość pary dostarczanej do cylindrów jest jednakowa[2]. Parowóz bliźniaczy posiada w dymnicy cztery rury parowe[2]. Połowa z nich to rury wlotowe, natomiast druga połowa to rury odlotowe[2]. Silnik bliźniaczy został uznany za bardziej ekonomiczny[3]. Ten system stosowano w standardowych parowozach kolei niemieckich[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Die Lokomotiv-Dampfmaschine, [w:] Manfred Weisbrod, Reinhold Barkhoff, Dampflokomotive. Technik und Funktion, Fürstenfeldbruck, Essen: VGB Verlagsgruppe Bahn GmbH, Klartext Verlag, 2016, s. 77-88, ISBN 978-3-8375-1726-2, OCLC 959574952 (niem.).
  2. a b c Dwustopniowe rozprężanie pary. Parowóz sprzężony, [w:] Wacław Fabiani, Parowóz, jego budowa i utrzymanie, Warszawa: Wydawnictwo Techniczne Ministerstwa Komunikacji, 1947, s. 214-223, OCLC 836609475.
  3. Baureihe 01, [w:] Horst J. Obermayer, Manfred Weisbrod, Dampflok Report Band Nr. 1: Baureihe 01-19, t. 1, Fürstenfeldbruck: Hermann Merker Verlag GmbH, 1993, s. 6-7, ISBN 3-922404-40-5, OCLC 644284215 (niem.).
  4. Horst J. Obermayer, Eisenbahn Journal Typenblätter, Band 1: Baureihen 01-59. Zeichnungen 1:87., Fürstenfeldbruck: VGB Verlagsgruppe Bahn GmbH, 2002, s. 7-8, ISBN 978-3-89610-093-1, OCLC 722731606 (niem.).