Sipalino – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sipalino
Сіпаліна
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

szarkowszczyński

Sielsowiet

Łużki

Populacja (2019)
• liczba ludności


1[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sipalino”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Sipalino”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Sipalino”
Ziemia55°20′04″N 28°03′09″E/55,334444 28,052500

Sipalino (biał. Сіпаліна; ros. Сипалино) – chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Łużki.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie dziśnieńskim, w gminie Czerniewicze, a od 1929 w gminie Łużki[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 33 osoby, 9 było wyznania rzymskokatolickiego, a 34 prawosławnego. Jednocześnie 8 mieszkańców zadeklarowało polską, a 35 białoruską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 6 domach zamieszkiwały 34 osoby[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Czerniewiczach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Łużkach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łużkach[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu mińskiego Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
  2. Sipalino, wieś, powiat dzisieński, gmina Czerniewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 217.
  3. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 42.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 20.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1540.