Skórkowice (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Skórkowice
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

kieleckie

Powiat

opoczyński

Data powstania

29 września 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Skórkowice

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

14

brak współrzędnych

Skórkowice – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Skórkowice z siedzibą GRN w Skórkowicach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie opoczyńskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13g/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Skórkowice, Wolica, Poręba i Klew ze zniesionej gminy Machory w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 14 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1959 do gromady Skórkowice przyłączono obszar zniesionej gromady Siucice oraz wsie Ruszenice i Młynek, kolonie Ruszenice A, Afryka, Dąbie, Ławki, Klew A, Emilin, Młynek Machorowski i Błonie Fryszerka, osadę Ruszenice Fryszerka oraz parcelację Klew ze zniesionej gromady Ruszenice[8].

31 grudnia 1961 do gromady Skórkowice przyłączono wsie Papiernia, Reczków i Sulborowice ze zniesionej gromady Turowice w powiecie koneckim[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 13g/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu opoczyńskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
  7. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Opocznie z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 30)
  8. Uchwała Nr 14/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 28 sierpnia 1959 r. o zniesieniu, połączeniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie kieleckim (w brzmieniu uchwały Nr 27/59 z dnia 17 listopada 1959 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 13, Poz. 97)
  9. Dz.U. z 1961 r. nr 49, poz. 263
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.