Skanda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Skanda
Ilustracja
Skanda jesienią
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Olsztyn

Morfometria
Powierzchnia

0,51 km²

Głębokość
• średnia
• maksymalna


5,8 m
12 m

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Skanda”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Skanda”
Położenie na mapie Olsztyna
Mapa konturowa Olsztyna, po prawej nieco na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Skanda”
Ziemia53°45′24″N 20°31′50″E/53,756667 20,530556
Jezioro Skanda, widok od Os. Mazurskiego
Jezioro Skanda, widok od strony południowo-zachodniej

Skandajezioro w Polsce położone w woj. warmińsko-mazurskim, na południowo-wschodnich obrzeżach Olsztyna na terenie osiedla Mazurskiego, na północ od drogi krajowej Olsztyn–Szczytno, w dorzeczu Łyny-Pregoły.

Na jeziorze znajduje się półwysep, w czasie roztopów zamieniający się w wyspę, o powierzchni ok. 13 arów, oraz mała wysepka.

Konfiguracja brzegu jest urozmaicona, przeważają brzegi wysokie (południowa i zachodnia strona jeziora). Od strony wschodniej i północno-wschodniej brzegi jeziora są płaskie lub łagodnie wzniesione. Skandę otaczają wzgórza morenowe porośnięte lasem. Jezioro otoczone jest w części zachodniej borem mieszanym świeżym, a w pozostałej zadrzewieniami łęgowymi i fragmentem olsu jesionowego, za którymi znajdują się tereny użytkowane rolniczo.

Zlewnia Skandy ma charakter rolniczo-leśny. Powierzchnia zlewni całkowitej wynosi 154,5 ha, a zlewni bezpośredniej 71,8 ha.

Warunki środowiskowe i stan troficzny jeziora

[edytuj | edytuj kod]

Mimo niewielkiej głębokości Skanda charakteryzuje się występowaniem typowych dla okresu letniego pięter termicznych. Epilimnion sięga 4–6 m, poniżej występuje termoklina, która oddziela mieszające się w czasie lata wody epilimnionu od szczątkowego (2-3 metrowej miąższości) hypolimionu.

Ze względu na warunki tlenowe w jeziorze, a zwłaszcza silne deficyty w warstwach naddennych, dużą ilość chlorofilu „a”, substancji organicznych i związków biogennych jezioro Skanda należy zaliczyć do zbiorników silnie zeutrofizowanych. Jezioro Skanda już w latach 80. XX wieku osiągnęło poziom zanieczyszczenia powodujący uruchomienie wewnętrznego źródła zasilania. Dlatego mimo wyraźnego zmniejszenia ilości związków biogennych pochodzących ze zlewni, jakość wód utrzymuje się na tym samym, niskim poziomie.

Ocena podatności na degradację

[edytuj | edytuj kod]

Jezioro Skanda wykazuje przeciętną podatność na degradację (II kategoria). Czynnikami najbardziej niekorzystnymi są: mała pojemność jeziora w porównaniu z długością linii brzegowej i niski procent wód zajmowanych przez hypolimion. Naturalną odporność na degradację zwiększają natomiast: mała powierzchnia zlewni i niski procent wymiany wód.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • H. Gawrońska, K. Lossow, Cz. Mientki, M. Lopata, G. Wiśniewski, Jeziora Olsztyna. Stan troficzny, zagrożenia, Olsztyn 2005

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]