Skrajna Jagnięca Szczerbina – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ostro wcięta Skrajna Jagnięca Szczerbina na bliższym planie, przed Łomnicą | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość | ok. 2100 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°13′06,2″N 20°12′39,8″E/49,218389 20,211056 |
Skrajna Jagnięca Szczerbina (słow. Predná jahňacia štrbina, Východná jahňacia štrbina[1]) – ostro wcięta przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona na wysokości ok. 2100 m w górnym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Zadnie Jagnięce Kopki na północnym zachodzie od Skrajnej Jagnięcej Kopki na południowym wschodzie[2].
Stoki północno-wschodnie opadają z przełęczy do Doliny Białych Stawów, południowo-zachodnie – do Doliny Jagnięcej. Te pierwsze są trawiaste, a pod siodłem pnie się przez nie strome zacięcie. Na południowy zachód zbiega spod przełęczy natomiast trawiasta rynna, pod którą położone są usypiska[2].
Na Skrajną Jagnięcą Szczerbinę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na siodło mniej więcej granią od południowego wschodu z Zadniej Koziej Szczerbiny. Trudniejsze (III w skali UIAA) są drogi zacięciem znad Żółtego Stawku w Dolinie Białych Stawów oraz rynną z Doliny Jagnięcej[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Imre Barcza i Tihamér Szaffka, 10 lipca 1910 r., przy przejściu granią,
- zimowe – László Jurán, V. Jurán i Ernő Piovarcsy, 24 marca 1929 r., przy przejściu granią[2].
Dawniej przełęcz nazywana była Wschodnią Jagnięcą Szczerbiną lub błędnie Skrajną Jagnięcą Przełączką[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-22].
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 146–147, 186–187. ISBN 83-217-2472-8.