French
DeutschSkrajna Rywocińska Przełęcz – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Skrajna Rywocińska Przełęcz (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość | ok. 1780 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°10′37″N 20°12′27″E/49,176944 20,207500 | |
Skrajna Rywocińska Przełęcz (słow. Predné Studené sedlo[1], Predné Studenovodské sedlo, niem. Vordere Kohlbachtalscharte, węg. Elülső Tarpataki csorba) – przełęcz położona na wysokości ok. 1780 m n.p.m. znajdująca się w grani Rywocin (fragmencie Zimnowodzkiej Grani) w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela ona Pośrednią Rywocińską Turnię od Skrajnej Rywocińskiej Turni. Na jej siodło nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest dostępna jedynie dla taterników.
Dawna nazwa Skrajnej Rywocińskiej Przełęczy to przełęcz Zniżki.
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Alfred Martin, 21 lipca 1907 r. – letnie,
- Gyula Komarnicki, Valter Delmár i 17 żołnierzy, w latach 1915-1920 r. – zimowe.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 400. ISBN 83-01-13184-5.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 171-172.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.