Sołowy Wierch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sołowy Wierch
Ilustracja
Solowy Wierch widziany ze zbocza Rachowca (2018)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Zwardoń

Pasmo

Beskid Śląski, Karpaty

Wysokość

801 m n.p.m.

Wybitność

173[1] m

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sołowy Wierch”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sołowy Wierch”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sołowy Wierch”
Położenie na mapie gminy Istebna
Mapa konturowa gminy Istebna, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sołowy Wierch”
Ziemia49°31′09″N 18°56′30″E/49,519167 18,941667

Sołowy Wierch (801 m n.p.m.[2]) – szczyt w głównym grzbiecie wododziałowym Karpat, na północny zachód od Zwardonia. Ma kształt trójramiennego rozrogu, którego ramiona południowo-zachodnie i północno-zachodnie leżą w głównym grzbiecie Karpat, którym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny, a ramię południowo-wschodnie poprzez Kikulę (845 m) opada do przełęczy Przysłop[3]. Na północ opada z Sołowego Wierchu krótki grzbiecik oddzielający dolinki dwóch cieków Potoku Sołowego[4]. W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego Sołowy Wierch znajduje się w Beskidzie Śląskim[5], w nowej regionalizacji na Międzygórzu Jabłonkowsko-Koniakowskim[6].

Sołowy Wierch znajduje się w granicach wsi Jaworzynka w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Istebna[4]. Pod samym szczytem Sołowego Wierchu przebiegają niebieskie znaki szlaku turystycznego ze Zwardonia na Baranią Górę[7].

szlak turystyczny niebieski odcinek: Zwardoń – Sołowy Wierch – RupienkaKoczy Zamek[7]
Widok na Sołowy Wierch z Koniakowa
Widok na Sołowy Wierch z Koniakowa

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Analiza wybitności polskich szczytów w Karpatach (nad Przełęczą Zwardońską) [online].
  2. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-11-08].
  3. Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 49, 267, 286, ISBN 978-83-89188-71-7.
  4. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-17].
  5. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 334–335, ISBN 83-01-12479-2.
  6. Jarosław Balon, Miłosz Jodłowski, Paweł Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] „Regionalna geografia fizyczna Polski”, red. Richling A., Solon J., Macias A., Balon J., Borzyszkowski J., Kistowski M., Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 481–496, ISBN 978-83-7986-381-5.
  7. a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.