Socket M – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Socket M

Typ	PGA
Liczba pinów	478
FSB	533 MHz, 667 MHz
Procesory	Intel Core Solo Intel Core Duo Intel Core 2 (T5x00, T7x00) Intel Celeron M

Socket M (Micro-FCPGA) – gniazdo procesora którego produkcję rozpoczął Intel w 2006 roku dla mobilnej serii procesorów Intel Core. Był to slot używany do wszystkich procesorów typu Intel Core, jak również do procesorów Intel Xeon o nazwie kodowej „Sossaman”. Ten typ gniazda był również gniazdem pierwszej generacji mobilnych procesorów Intel Core 2 Duo pracujących na rdzeniu Merom oznaczanych jako T5x00 lub T7x00. W roku 2007 gniazdo zostało zastąpione przez Socket P(Santa Rosa).

Chociaż slot wydaje się prawie identyczny jak pozostałe, nie jest kompatybilny ze starszą mobilną wersją o nazwie Socket 479, jak również z wersją przeznaczoną do komputerów stacjonarnych Socket 478 oraz nową wersją gniazda procesorów mobilnych Socket P.