Solidarni 2010 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Solidarni 2010
Gatunek

dokument

Rok produkcji

2010

Data premiery

26 kwietnia 2010

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

90 min

Reżyseria

Ewa Stankiewicz,
Jan Pospieszalski

Muzyka

Michał Lorenc[1]

Zdjęcia

Grzegorz Ruzik,
Józef Szymura[2],
Piotr Wąsowski,
Piotr Nykowski,
Ewa Stankiewicz

Montaż

Agnieszka Gronowicz,
Ewa Stankiewicz,
Rafał Gruca

Produkcja

Film Open Group Sp. z o.o.

Kontynuacja

Krzyż

Solidarni 2010 – film zrealizowany przez dokumentalistkę Ewę Stankiewicz oraz publicystę Jana Pospieszalskiego po katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku. Dokument stanowi zapis rozmów prowadzonych pomiędzy ludźmi zgromadzonymi podczas żałoby narodowej po katastrofie na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie oraz podczas uroczystości pogrzebowych Pary Prezydenckiej w Krakowie.

W styczniu 2011 roku zarejestrowano w Polsce Stowarzyszenie Solidarni 2010.

Rozpowszechnianie filmu

[edytuj | edytuj kod]

Reportaż, wyemitowany 26 kwietnia 2010 w TVP1 o godz. 20:27, obejrzało 1,6 mln widzów i udział TVP1 w czasie jego nadawania wyniósł 10,28% w grupie 4+ oraz 7,15% w grupie komercyjnej 16–49[3]. Emisja filmu nie była wcześniej planowana i nie został on uwzględniony w magazynach z tygodniowym programem TV[3]. W późniejszym okresie dokument można było nabyć wraz z dziennikiem „Rzeczpospolita” (wydanie z dnia 25 maja 2010, nakład 180 tys. egz.)[4].

30 maja 2010 film zaprezentowano w czasie pokazu w Brukseli, zorganizowanego przez Komitet Społeczny „Solidarni 2010”[5], a w kwietniu 2011 odbyła się trzykrotna projekcja filmu w Chicago w ramach tygodnia „Smoleńsk 2010 – Tydzień Pamięci Narodowej”[6].

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Obraz wzbudził wiele kontrowersji, zarzucano mu m.in. brak obiektywizmu: selektywne wybieranie wypowiedzi, podpowiadanie rozmówcom, udział aktorów i działaczy politycznych jako anonimowych rozmówców. Niektórzy krytycy filmowi wskazywali jednak na jego walory[7]. W obronie filmu wystąpił m.in. reżyser Artur Żmijewski; jego zdaniem do atutów filmu należą: nieukrywanie przez twórców filmu własnych poglądów, oddanie głosu zwykłym ludziom z ulicy, na ogół lekceważonym przez media, oraz poszukiwanie świeckiego języka wyrażania żałoby[8].

W mediach zwracano uwagę, że wśród wypowiadających się anonimowo byli aktorzy współpracujący z TVP: Mariusz Bulski, Katarzyna Łaniewska i Halina Rowicka, a także Waldemar Bonkowski – były radny Sejmiku Województwa Pomorskiego, członek PiS[9].

Rada Etyki Mediów uznała, że Jan Pospieszalski w prowadzonych przez siebie relacjach przeżyć ludzi przychodzących w dniach żałoby pod Pałacem Prezydenckim, wykorzystanych także w filmie, naruszył zapisane w Karcie Etycznej Mediów zasady obiektywizmu, a także szacunku i tolerancji. Odrębne zdanie zgłosiło dwoje członków Rady: Tomasz Bieszczad i Teresa Bochwic[10]. Krytycznie o samym filmie wypowiedziała się Komisja Etyki TVP[11]. Jan Pospieszalski nie zgodził się z zarzutami Rady Etyki Mediów[12].

Kontynuacje

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Krzyż (film).

W maju 2010 podjęto prace nad kontynuacją dokumentu pod roboczym tytułem Solidarni 2010 – część druga[13]. 17 marca 2011 Ewa Stankiewicz i Jan Pospieszalski przedstawili na konferencji prasowej wspólnie zrealizowany film dokumentalny Krzyż, będący kontynuacją filmu Solidarni 2010[14]. Opublikowano go w nakładzie 20 tys. egzemplarzy na płytach DVD[14]; rozpowszechniano go również wraz z książką pod tytułem „Krzyż”, zawierającą wywiad z twórcami obu dokumentów[15].

Stowarzyszenie Solidarni 2010

[edytuj | edytuj kod]
Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski na spotkaniu Stowarzyszenia Solidarni 2010 w Sanoku (2011)

W 2010 roku powstało Stowarzyszenie Solidarni 2010 z siedzibą we Wrocławiu, którego nazwa nawiązuje do tytułu filmu[16]. Zostało ono wpisane do rejestru stowarzyszeń 31 stycznia 2011; jego prezesem została Ewa Stankiewicz[17].

10 kwietnia 2011 Stowarzyszenie rozpoczęło protest przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie, domagając się dymisji premiera Donalda Tuska i postawienia go przed Trybunałem Stanu za oddanie śledztwa w sprawie katastrofy smoleńskiej „w ręce Rosji”[18]. Stowarzyszenie domagało się też powołania międzynarodowej komisji ds. zbadania przyczyn katastrofy, zgody na ekshumację ciał ofiar i ujawnienia zdjęć satelitarnych NATO z ostatniej fazy lotu samolotu Tu-154M[18]. Protestujący ustawili przed Pałacem Prezydenckim namiot; po jego usunięciu przez służby miejskie był on trzymany przez zmieniające się osoby[18].

W maju 2011 Zarząd Stowarzyszenia Solidarni 2010 wydał oświadczenie, w którym zaapelował o integrację i współpracę środowisk niepodległościowo-patriotycznych w najbliższych wyborach parlamentarnych; w liście stwierdzono, że jedyną szansę na skuteczną, pozytywną zmianę i uzyskanie bezwzględnej większości parlamentarnej Stowarzyszenie upatruje we wsparciu w tych wyborach Prawa i Sprawiedliwości, w tym także osób, które znajdą się na listach tej partii, a reprezentować będą szerokie zjednoczone środowisko patriotyczne[19].

28 maja 2011, w trakcie wizyty prezydenta USA Baracka Obamy w Polsce, grupa członków Stowarzyszenia Solidarni 2010 demonstrowała przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie, domagając się międzynarodowego śledztwa w sprawie katastrofy w Smoleńsku oraz ujawnienia przez Amerykanów zdjęć satelitarnych z 10 kwietnia 2010 roku[20].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wykorzystano muzykę Michała Lorenca z serialu Glina.
  2. FilmPolski.pl
  3. a b Dokument „Solidarni 2010” obejrzało 1,6 mln widzów. wirtualnemedia.pl, 2010-04-29. [dostęp 2011-03-06]. (pol.).
  4. Film „Solidarni 2010” dodatkiem do „Rzeczpospolitej”. wirtualnemedia.pl, 2010-05-25. [dostęp 2011-03-06]. (pol.).
  5. Film „Solidarni 2010” w Brukseli. „Aktywne wsparcie Kaczyńskiego”. newsweek.pl, 2010-05-30. [dostęp 2011-03-06]. (pol.).
  6. Polacy w USA pamiętają. sunday.niedziela.pl. [dostęp 2011-05-31]. (pol.).
  7. Dwugłos: „Solidarni 2010”. Spór o film dokumentalny Ewy Stankiewicz i Jana Pospieszalskiego. rp.pl, 2010-04-28. [dostęp 2011-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-15)]. (pol.).
  8. Autentyczne jest stronnicze. Artur Żmijewski w rozmowie z Pawłem Smoleńskim. wyborcza.pl, 2010-06-26. [dostęp 2011-03-30]. (pol.).
  9. „Solidarni 2010”: zwykli Polacy, np. aktorzy, radny PiS. wyborcza.pl, 2010-04-28. [dostęp 2011-03-06]. (pol.).
  10. Oświadczenie Rady Etyki Mediów. sdp.pl, 2010-05-05. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-10)]. (pol.).
  11. Orzeczenie Komisji Etyki TVP S.A. z dnia 20.05.2010 w sprawie filmu „Solidarni 2010”. tvp.pl, 2010-05-21. [dostęp 2010-08-26]. (pol.).
  12. Jan Pospieszalski odpiera zarzuty REM. wirtualnemedia.pl, 2010-05-06. [dostęp 2011-03-05]. (pol.).
  13. „Solidarni 2010 – część druga”. rp.pl, 2010-08-05. [dostęp 2010-08-05]. (pol.).
  14. a b „Krzyż” kontynuacją „Solidarnych 2010”. rp.pl, 2011-05-17. [dostęp 2011-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-15)]. (pol.).
  15. Krzyż. Kontynuacja „Solidarni 2010”. fnp.pl. [dostęp 2011-03-30]. (pol.).
  16. Statut Stowarzyszenia Solidarni 2010. solidarni2010.pl. [dostęp 2011-03-06]. (pol.).
  17. Stowarzyszenie Solidarni 2010 – wyszukiwarka podmiotów w Krajowym Rejestrze Sądowym. krs.ms.gov.pl. [dostęp 2011-03-07]. (pol.).
  18. a b c Solidarni 2010 przed pałacem. rp.pl, 2011-04-13. [dostęp 2011-05-28]. (pol.).
  19. Nasz kraj potrzebuje mobilizacji!. niezalezna.pl, 2011-05-27. [dostęp 2011-05-27]. (pol.).
  20. Obama w Warszawie. Protest przed Pałacem Prezydenckim. dziennik.pl, 2011-05-28. [dostęp 2011-05-31]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]