Spermatogonium – Wikipedia, wolna encyklopedia

Spermatogonium (l.mn. spermatogonia^[1]), męska komórka prapłciowa^[2] – diploidalna^[3] komórka macierzysta plemników^[1], która powstaje w czasie embriogenezy^[3] z gonocytów (pierwotnych komórek płciowych)^[1] i wyściela kanaliki nasienne jąder. Podlega spermatogenezie podczas dojrzewania płciowego^[1][3], w wyniku której z niektórych z nich powstaną, na drodze mitozy, spermatocyty^[1][2].

W zależności od pełnionych funkcji, spermatogonia można podzielić na trzy typy^[2]:

• spermatogonia Ad – komórki rezerwowe nabłonka nasiennego;
• spermatogonia Ap – przechodzące podziały mitotyczne;
• spermatogonia B – komórki typu Ap, które nie przeszły kompletnych podziałów, są połączone mostkami cytoplazmatycznymi i przekształcają się w podlegające mejozie spermatocyty I rzędu.

Żeńskim odpowienikiem spermatogonium jest oogonium.