Stanisław Konarski (historyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław KonarskI
Data urodzenia

18 września 1923

Data i miejsce śmierci

30 lipca 2007
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

historyk

Stanisław Konarski (ur. 18 września 1923, zm. 30 lipca 2007 w Warszawie) – polski historyk-varsavianista, doktor nauk humanistycznych.

Absolwent Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej. Uczestniczył w powstaniu warszawskim.

W latach 1967–1991 pełnił funkcję wicedyrektora Muzeum Warszawy. Był współpracownikiem Polskiego Słownika Biograficznego oraz prezesem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej. Autor publikacji dotyczących historii Warszawy i polskiej oświaty.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 188-1-8)[1].

Grób Mariana Kiniorskiego i Stanisława Konarskiego na Starych Powązkach w Warszawie (stan na marzec 2012)

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Konarski, Mirosław Ornowski: Szkoła im. Mikołaja Reja w Warszawie. Warszawa: Koło Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. M. Reja, 1993.
  • Lech Dzikiewicz, Stanisław Konarski: Rejacy w walce o niepodległość Polski 1939–1945. Warszawa: Koło Wychowanków Szkoły im. Mikołaja Reja, 2004. ISBN 83-86744-31-6.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarz Stare Powązki: SZYMON KONARSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-30].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]