French
DeutschStanisław Koniecpolski (zm. 1682) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Koniecpolski Książę cz. Pobóg odm. | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | po 1643 |
| Data śmierci | 1682 |
| Ojciec | |
| Matka | Joanna Barbara Zamoyska (1626–1653) |
| Żona | Eugenia Katarzyna Wiśniowiecka (przed 1658 – po 1681) |
Stanisław Koniecpolski, czasem Jan Stanisław Koniecpolski[1] (ur. po 1643, zm. 1682) – oboźny koronny (dworski)[2] w 1676 roku, wojewoda podolski w 1679 r., kasztelan krakowski w 1682 r., starosta bełski, starosta doliński w 1667 roku[3]. Książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego[4].
Syn Aleksandra Koniecpolskiego (1620–1659) i Joanny Barbary z Zamoyskich[5] (1626–1653), córki Tomasza Zamoyskiego. Ożenił się z Eugenią Katarzyną z Wiśniowieckich (przed 1658 – po 1681), córką Dymitra Jerzego Wiśniowieckiego.
Poseł na sejm koronacyjny 1676 roku[6]. Poseł sejmiku wołyńskiego na sejm 1677 roku[7]. Jako senator wziął udział w sejmie zwyczajnym 1681 roku[8]. Zmarł między 22 sierpnia[9] i 5 listopada 1682[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pamiętniki o Koniecpolskich: Przyczynek do dziejów polskich XVII. wieku… Lwów, 1842, s. 375.
- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 94.
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo dolińskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 201.
- ↑ Julian Ursyn Niemcewicz: Podróże historyczne po ziemiach polskich między rokiem 1811 a 1828 odbyte. Paryż: 1858, s. 457.
- ↑ Jerzy Antoni Kostka: Kostkowie herbu Dąbrowa. Koszalin: Z.P. POLIMER, 2010, s. 254. ISBN 978-83-89976-40-6.
- ↑ Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 248.
- ↑ Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 608.
- ↑ Leszek Andrzej Wierzbicki: Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej. Warszawa, 2017, s. 80.
- ↑ Sadok Barącz, Wolne miasto handlowe Brody, s. 61.
- ↑ Teodor Żychliński: Potoccy herbu Pilawa. W: Złota księga szlachty polskiej. Rocz. XIX. Poznań, 1897, s. 116.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie. Lwów : Drukarnia Zakładu narodowego im. Ossolińskich, 1862, s. 103–122.
- Sadok Barącz: Wolne miasto handlowe Brody. Lwów : Drukarnia zakładu narodowego im. Ossolińskich, 1865, s. 46–63.
- Ludwik Finkel: Miasto Tarnopol w r. 1672. Tarnopol : Nakładem kółka naukowego w drukarni St. Kossowskiego, 1892, 36 s.
- Adam Przyboś: Koniecpolski Stanisław h. Pobóg (ur. po 1643—1682). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XIII/4, zeszyt 59. Wrocław – Warszawa – Kraków : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1968, s. 527–528.