Stanisław Sałek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Sałek

szeregowy
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1891 Posiłki pow. Końskowola
Data i miejsce śmierci	10 stycznia 1939 Wawer
Przebieg służby
Lata służby	1920–1921
Siły zbrojne	Wojsko Polskie II RP
Jednostki	28 pułk strzelców 1 pułk strzelców
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka
Późniejsza praca	woźny
Odznaczenia

Stanisław Sałek (ur. 13 lutego 1891 w Posiłkach pow. Końskowola, zm. 10 stycznia 1939 w Wawrze) – żołnierz Wojska Polskiego. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w rodzinie Jana i Franciszki^[1]. Absolwent szkoły powszechnej, po ukończeniu której pracował jako szewc w Lublinie. Od sierpnia 1920 ochotnik w Wojsku Polskim przydzielony do 28 pułku strzelców, a następnie w szeregach 9 kompanii 1 pułku strzelców z którym walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej.

„Szczególnie odznaczył się 29 VIII 1920 pod Jakubinem /Puszcza Białowieska/, gdzie ochotniczo wykonał niebezpieczne zadanie wywiadowcze, zdobywając cenne informacje o nieprzyjacielu”^[1]. Za tę postawę otrzymał Order Virtuti Militari.

Po zakończeniu wojny pracował jako woźny w Departamencie Budownictwa MSWojsk.^[1] Zginął tragicznie w Wawrze, pochowany na cmentarzu wojskowym w Warszawie^[1].

Żonaty z Franciszka z d. Nowacka, z którą miał czworo dzieci: Zdzisława (ur. 1911), Edwarda (ur. 1912), Stanisławę (ur. 1916), Leokadię (ur. 1919)^[1]

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1463^[1][2]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Roman Bober: Zarys historii wojennej 1-go Pułku Strzelców Podhalańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.