Starostwo krzyczewskie (I Rzeczpospolita) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Starostwo krzyczewskie – starostwo niegrodowe Rzeczypospolitej Obojga Narodów położone w województwie mścisławskim od roku 1565/1566.

W połowie XVIII wieku należały do niego miasto Krzyczew i 5 miasteczek: Michajłowo, Hanna, Radziwiłów, Hieronimów i Studzianiec oraz 71 wiosek w 5 wójtostwach: domamryckim, polowym, uhlańskim, łuczyckim i chocimskim.

W 1727 roku starostwo krzyczewskie przynosiło intraty rocznej 7027 1/2 talara bitego, 16 groszy.

W 1740 roku wybuchło powstanie chłopów białoruskich w starostwie krzyczewskim.

• Marian J. Lech, Powstanie chłopów białoruskich w starostwie krzyczewskim (1740 r.), w: Przegląd Historyczny, 51/2 1960, s. 315.
• Wyciąg z geografii polskiej, przez Teodora Wagę w roku 1767 skreślonej i ogłoszonej. Poznań 1860, s. 51.
• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. т. 2, Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. s. 154-155.