French
DeutschStefan Stefanowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | polska |
| Tytuł naukowy | doktor praw |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
  | |
Stefan Stefanowicz (ur. 29 sierpnia 1853 w Bojanach, zm. 28 września 1900 w Meranie) – polsko-ormiański polityk z Bukowiny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z rodziny spolonizowanych Ormian, właścicieli ziemskich. Ukończył szkołę realną w Czerniowcach[1]. Studiował na uniwersytecie w Heidelbergu i Zurychu, gdzie uzyskał doktorat z chemii[2]. Z poglądów konserwatysta. Poseł na Sejm Krajowy i członek Wydziału Krajowego Bukowiny (1884-1891)[3]. Poseł z Bukowiny do austriackiej Rady Państwa VIII kadencji (9 kwietnia 1891 – 22 stycznia 1897) i IX kadencji (27 marca 1897 – 8 czerwca 1900)[4]. Początkowo od 1891 współpracował z niemieckim konserwatywnym klubem Karla Hohenwarta. Nie przystąpił także do Koła Polskiego w Wiedniu, akcentując konieczność bronienia odrębnych interesów bukowińskich, ale już w 2 kadencji zmienił w tej sprawie zdanie i nawiązał współpracę z Kołem[5]. W ostatnich latach ciężko chory, leczył się w Bad Reichenhall i Merano, gdzie zmarł[1].
Odznaczony papieskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego[6] i austriackim Krzyżem Komandorskim Orderu Franciszka Józefa[1][7].
Jego synem był Kajetan Stefanowicz (ur. 1877)[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Kleine Chronik, "Bukowinaer Post" nr 1052, z 30 września 1900, s. 4.
- ↑ Kleine Chronik, "Bukowinaer Rundschau" nr 343 z 29 września 1900, s. 2
- ↑ Emil Biedrzycki, Historia Polaków na Bukowinie, Warszawa 1973, s. 78
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 403, 411,
- ↑ Emil Biedrzycki, Historia Polaków ..., s. 87, 90
- ↑ Dr. Stephan Stephanowicz, "Neues Wiener Tagblatt" nr 267 z 29 września 1900, s. 7.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1900. Wiedeń: 1900, s. 806.
- ↑ Nowy prezydent Rady kultury krajowej na Bukowinie. „Nowości Illustrowane”. Nr 19, s. 4, 11 maja 1912.