Stetoskop położniczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stetoskop położniczy (ang. Pinard horn) – stetoskop, który służy do osłuchiwania tętna płodu w łonie matki. Inne nazwy to stetoskop płodowy lub – od nazwiska wynalazcy – stetoskop Pinarda, słuchawka Pinarda albo krótko pinard.

Historia

Stetoskop położniczy został wynaleziony przez Adolphe'a Pinarda, francuskiego lekarza położnika, w XIX wieku^[1]. Pinard był pionierem opieki perinatalnej.

Współcześnie, czyli od ostatnich dekad XX wieku, stetoskop położniczy stracił swoje znaczenie na rzecz dopplerowskiego detektora tętna płodu^[2].

Stetoskop położniczy
Drewniany stetoskop położniczy
Położna z Ugandy używa pinarda.

Zobacz też

Przypisy

↑ Robbie Davis-Floyd, Carolyn Fishel Sargent (1997). Childbirth and Authoritative Knowledge: Cross-Cultural Perspectives. University of California Press. p. 360. ISBN 978-0-520-20785-1.
↑ Bręborowicz, Grzegorz H. (red.): Położnictwo i ginekologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2015, s. 80. ISBN 978-83-200-4998-5.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Robbie Davis-Floyd, Carolyn Fishel Sargent (1997). Childbirth and Authoritative Knowledge: Cross-Cultural Perspectives. University of California Press. p. 360. ISBN 978-0-520-20785-1.

[2] Bręborowicz, Grzegorz H. (red.): Położnictwo i ginekologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2015, s. 80. ISBN 978-83-200-4998-5.

[1]

[2]