Stróżnik (góra) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stróżnik
Państwo

 Polska

Pasmo

Przedgórze Sudeckie
Masyw Brzeźnicy

Wysokość

417 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Stróżnik”
Ziemia50°33′22,9″N 16°46′02,6″E/50,556361 16,767389

Stróżnik (niem Wacht-Berg) – wzgórze o wysokości 417 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Obniżeniu Otmuchowskim. Pod względem administracyjnym położone w woj. dolnośląskim, w pow. ząbkowickim.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Wzgórze położone jest na Przedgórzu Sudeckim, w południowo-zachodniej części Obniżenia Otmuchowskiego, w Masywie Brzeźnicy, około 4 km na południowy zachód od Ząbkowic Śląskich[1][2].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Wzgórze jest położone we wschodniej części Masywu Brzeźnicy. Na północy łączy się z górą Grochowiec, a od południa od wzniesienia Bukowczyk oddziela je Przełęcz Braszowicka, którą przebiega droga BraszowiceBrzeźnica[1][2].

Budowa geologiczna

[edytuj | edytuj kod]

Bukowczyk zbudowany jest z serpentynitów tworzących masyw serpentynitowy Braszowic, natomiast wschodnie i północno-wschodnie stoki wzniesienia zbudowane są z granodiorytów, nazywanych dawniej sjenitami[3].

Szata roślinna

[edytuj | edytuj kod]

Wierzchołek i wyższe partie zboczy porastają lasy mieszane, tereny poniżej zajęte są przez użytki rolne[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na wschodnich zboczach znajdują się pozostałości fortów bliżej niokreślonego wieku – z czasów wojny trzydziestoletniej, wojen śląskich lub z epoki napoleońskiej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 21 (N-Ż) Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie, Przedgórze Paczkowskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2008, ISBN 978-83-85773-93-1, s. 352
  2. a b Przedgórze Sudeckie, mapa w skali 1:50 000, Studio Wydawnicze "Plan", Wrocław, bez roku, ISBN 83-921712-3-3
  3. Budowa geologiczna Polski, t. IV Tektonika, cz. 2 Sudety i obszary przyległe, Józef Oberc, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1972, s. 49-53