Stradów (grodzisko) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Grodzisko w Stradowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Położenie na mapie gminy Czarnocin ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego ![]() | |
![]() |
Grodzisko w Stradowie – wczesnośredniowieczne grodzisko w Stradowie w województwie świętokrzyskim, położone w połowie drogi między Chrobrzem a Skalbmierzem.
Największe grodzisko w Polsce. Powstanie grodu istniejącego od VIII – X wieku należy wiązać z państwem Wiślan. Grodzisko położone na wzgórzu w odległości około 750 m od wsi Stradów, ma kształt podkowy, a jego wały otoczone suchą fosą osiągają wysokość do 18 m. Razem z podgrodziami obejmowało obszar około 25 ha[1].
Ze szczytu grodziska przy dobrych warunkach atmosferycznych widoczne są Beskidy[2].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
- Majdan
- Wał i fosa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cmoch 1993 ↓, s. 63.
- ↑ Stradów – stolica Wiślan i największe średniowieczne grodzisko w Polsce, „Road Trip Bus – w drodze ku realizacji marzeń”, 25 kwietnia 2017 [dostęp 2017-05-20] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leszek Cmoch: Busko-Zdrój i okolice. Kielce: Agencja Wydawnicza, 1993.
- Michał Jurecki: Ponidzie. W świętokrzyskim stepie. Kraków: Amistad, 2013.
- Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski. Warszawa Kraków: PWN, 1996.