Strandfaraskip Landsins – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strandfaraskip Landsins

Prom Smyril należący do Strandfaraskip Landsins.
Państwo	Dania
Terytorium zależne	Wyspy Owcze
Siedziba	Sjógøta 5 FO-810 Tvøroyri
Dyrektor	Hilmar Eliasen[1]
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Strandfaraskip Landsins (w skrócie SSL) – państwowe przedsiębiorstwo usługowe na Wyspach Owczych, zajmujące się transportem publicznym oraz towarowym. Od lutego 2008 jego siedziba mieści się w Tvøroyri, dawniej zaś znajdowała się w Thorshavn^[2]. Przedsiębiorstwo zajmuje się głównie transportem autobusowym (Bygdaleiðir) oraz promowym (Oyggjaleiðir).

Strandfaraskip Landsins obsługuje osiem tras promowych w obrębie całego archipelagu Wysp Owczych^[3]. Najdłuższą z nich jest połączenie stolicy, Thorshavn z Tvøroyri, położonym na wyspie Suðuroy. Linia obsługiwana jest przez największy prom w posiadaniu SSL – M/F Smyril, mogący zabrać na pokład do 975 pasażerów i 200 pojazdów^[4]. Podróż trwa 2 godziny, a do każdej z miejscowości statek przybija 2-3 razy dziennie^[3]. Obecny prom jest piątą jednostką obsługiwaną przez Strandfaraskip Landsins noszącą nazwę Smyril. Pierwszą była niewielka łódź, która rozpoczęła działalność w latach 90. XIX wieku, a w 1932 została zastąpiona przez prom skonstruowany rok wcześniej w duńskim Frederikshavn. Statek ten zastąpiono w 1967 kolejną jednostką, wykonaną w stoczni w Thorshavn. Dzięki niemu podróż do Tvøroyri skróciła się z czterech do trzech godzin, a na pokład mogło się zmieścić około 300 osób. Kolejny prom, zbudowany dwa lata później w Danii, zakupiono w 1975 roku^[5]. Jednostka ta w połowie lat 90. XX wieku zaczęła mieć problemy z warunkami pogodowymi panującymi na archipelagu, zdecydowano się więc zastąpić ją kolejnym statkiem. Prom ten wybudowano w 2005 roku w Hiszpanii^[4], a jego rozmiary spowodowały konieczność wybudowania rok wcześniej nowego portu w Tvøroyri, który nazwano Krambatangi.

Drugi pod względem wielkości prom na Wyspach Owczych, M/F Teistin, obsługuje trasę między portem Gamlarætt w południowej części Streymoy a położonym na Sandoy Skopun oraz między Gamlarætt, a miejscowością Hestur na wyspie o tej samej nazwie^[6]. Prom ten, wybudowany w miejscowości Skála w 2001 roku, może pomieścić 288 pasażerów i około 33 samochodów^[7]. Podróż do Skopun trwa 30 minut, a statki kursują z częstotliwością 8-10 dziennie^[6]. Podróż na Hestur trwa około 15 minut, a częstotliwość kursowania promów, to około 3-5 dziennie i wszystkie terminy należy wcześniej rezerwować^[8].

W północnej części Wysp Owczych, zwanej Norðoyar kursuje prom M/S Ritan. Jednostka ta została zbudowana w 1971 roku w holenderskim Monnickendam i może pomieścić do 125 osób, bez możliwości zabrania pojazdów^[9]. Pokonuje ona 2-3 razy dziennie trasę od Hvannasund przez Svínoy i Kirkja do Hattarvík^[10]. Cała podróż trwa niecałą godzinę^[10]. Do 2010 roku Ritan pokonywał trasę między Nólsoy a Thorshavn^[11], zaszła jednak konieczność wprowadzenia zmiany, kiedy sprzedano stary prom M/F Másin^[12].

Obecnie wyspę Nólsoy z pozostałą częścią archipelagu łączy zbudowany w 1980 w Thorshavn prom M/F Ternan^[13]. Jednostka ta może wziąć na pokład 95 lub 294 pasażerów i 20 samochodów^[13]. Kursuje ona 5-7 razy dziennie, a podróż trwa 20 minut^[14]. Wcześniej, przed wybudowaniem Vágatunnilin statek ten pływał na trasie Vágar – Vestmanna, razem z M/F Sam. Następnie przeniesiono go na odcinek między Gamlarætt a Skopun.

Wspominany prom M/F Sam, kursujący wcześniej między wyspami Vágar i Streymoy, obecnie pokonuje trasę z Klaksvík do Syðradalur^[15]. Jednostkę tę skonstruowano w 1975 roku w Raudebergu i może ona pomieścić 115 osób i 17 samochodów^[16]. Wyznaczoną trasę pokonuje w 20 minut i kursuje 3 do 6 razy dziennie^[15]. Jest to obecnie jedyne połączenie wyspy Kalsoy z resztą archipelagu.

M/S Sildberin, jeden z najmniejszych promów we flocie Strandfaraskip Landsins, kursuje na trasie Sandur – Skúvoy około 3 razy dziennie, po wcześniejszej rezerwacji^[17]. Jednostka ta została skonstruowana w 1994 roku w Danii i może ona pomieścić od 30 do 50 osób^[18]. Wyznaczoną trasę pokonuje w około 35 minut^[17]. Rezerwowym promem na tej trasie jest M/B Súlan.

Ostatnią trasę obsługuje łódź nie należąca do floty Strandfaraskip Landsins, zwana Jósup. Drogę z Sørvágur do Mykines jednostka ta pokonuje w około 45 minut i kursuje 2 razy dziennie w okresie letnim^[19].

Dawniej istniało więcej połączeń promowych na Wyspach Owczych. Prócz promu z Vestmanna na wyspę Vágar, mającego na celu połączenie centralnej wyspy Streymoy z portem lotniczym, kursował także prom między Leirvík a Klaksvík. Łączył on wyspy Eysturoy i Borðoy, jednak po wybudowaniu tunelu Norðoyatunnilin trasa ta okazała się niepotrzebna. Prom ten nazywał się Dúgvan.

Następujące jednostki obsługują linie Strandfaraskip Landsins^[20]:

Nazwa	Data budowy	Pojemność	Liczba pasażerów	Liczba samochodów	Zdjęcie
Sam	1975	216,54 RT	115	17
Sildberin	1994	19,9 RT	30 – 50	0
Smyril	2005	12320 RT	800 – 975	200
Súlan	1987	11,4 RT	12 – 40	0
Ritan	1971	80,8 RT	75 – 125	0
Teistin	2001	1260 RT	288	33
Ternan	1980	427,9 RT	95 – 294	20

Przedsiębiorstwo oferuje dwadzieścia połączeń autobusowych, obejmujących cały archipelag Wysp Owczych^[21]:

• Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-05-25]. (ang. • far.).