Strzaliny – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Strzaliny (2018) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) | 190 |
Strefa numeracyjna | 67 |
Kod pocztowy | 78-640[2] |
Tablice rejestracyjne | ZWA |
SIMC | 0530815 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu wałeckiego | |
Położenie na mapie gminy Tuczno | |
53°11′29″N 16°12′42″E/53,191389 16,211667[1] |
Strzaliny – wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Tuczno, 4 km na wschód od Tuczna. We wsi ryglowy kościół z XVII w., wewnątrz ołtarz główny z XVIII w.
Na południowy wschód od wsi Góra Wisielcza (151 m n.p.m.), pozostałości grupy warownej „Góra Wisielcza”, fortyfikacji Wału Pomorskiego (1933–38). Schron ten był najsilniejszą grupą warowną ze wszystkich umocnień niemieckich okresu drugiej wojny światowej. Niezagospodarowane podziemne korytarze o łącznej długości 800 metrów, upodobały sobie nietoperze na jedno z największych w Polsce zimowisk. Od 13 czerwca 2008 teren wraz z otaczającym wzgórze lasem sosnowym (17,83 ha) w rezerwacie przyrody „Strzaliny koło Tuczna”.
Osobny artykuł:W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132245
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1229 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski, Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik, Sport i Turystyka, Warszawa 2001, ISBN 83-7200-583-4.
- Janusz Miniewicz, Bogusław Perzyk, Wał Pomorski, MBP Militaria Bogusława Perzyka, Warszawa 1997, ISBN 83-907405-0-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strzaliny, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 446 .