Stwolska Turnia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Stwolska Turnia widoczna z Doliny Batyżowieckiej (wśród podpisanych formacji) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 2483 m n.p.m. |
Wybitność | 38 m |
Pierwsze wejście | 27 lipca 1904 r. |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Tatr | |
49°09′36,3″N 20°06′51,9″E/49,160083 20,114417 |
Stwolska Turnia (słow. Štôlska veža, niem. Mephistoturm, węg. Déli Koncsisztatorony) – turnia o wysokości 2483 m n.p.m.[1] w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich. Od Pośredniej Kończystej oddzielona Rynicką Przełęczą, a od głównego wierzchołka Kończystej – Stwolską Przełęczą Wyżnią.
Stwolska Turnia nie jest dostępna dla turystów, nie prowadzą na nią żadne znakowane szlaki turystyczne. Dla taterników największym wyzwaniem jest przejście wschodniej ściany Stwolskiej Turni, która opada w kierunku Doliny Batyżowieckiej. Wejścia na nią od pobliskich przełęczy nie należą do trudnych. Nazwa Stwolskiej Turni pochodzi najprawdopodobniej od Doliny Stwolskiej, której nazwa wywodzi się od spiskiej wsi Stwoła.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze wejścia:
- Konrad Koziczinski i Johann Breuer, 27 lipca 1904 r. – letnie,
- Ivan Gálfy, Juraj Richvalský i Ladislav Richvalský, nocą 13-14 kwietnia 1953 r. – zimowe.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 73-74.