Subdominanta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Subdominanta (łac. sub = pod; dominans = panujący; skr. S) – czwarty stopień gamy durowej lub molowej znajdujący się w odległości kwarty czystej w górę lub kwinty czystej w dół od toniki (dlatego zwana jest też dominantą dolną). Jeden z trzech głównych stopni gamy obok toniki i dominanty.

Subdominanta to również akord zbudowany na IV stopniu (zwany akordem subdominantowym), a właściwie funkcja harmoniczna, którą pełni ten akord (funkcja subdominanty). Subdominanta może być również zbudowana na drugim, szóstym i siódmym stopniu gamy.

Początkowo subdominanty używano wyłącznie w połączeniu z toniką, chociaż już w końcu XV wieku łączono ją z dominantą.

• triada harmoniczna